De vakantie hobbelt langzaam naar het einde. Jongste
is vandaag nog een dagje naar de boerderij maar middelste is thuis. Die gaat
vanmiddag naar het logeerhuis en heeft de hele dag om zijn tas te pakken. En u
weet al heel lang dat hij daar ook echt een hele dag voor nodig heeft. En
aansporing, veel aansporing. Controleren doet u niet meer, hij mag zelf zorgen
dat hij alles wat mee moet daadwerkelijk in zijn tas terecht komt. U ziet
zondag bij het uitpakken wel of het gelukt was.
Aan het begin van de middag gaat u goedgemutst boodschappen doen. In de winkel weet u weer van wie hij dat vergeten dingen in de tas te stoppen ook al weer heeft. Het boodschappenbriefje zit nog keurig op het kladblok. Gelukkig is middelste thuis en appt deze u het lijstje. Dat het lijstje ook nog niet compleet was merkt u pas als u weer thuis bent en de boodschappen hebt opgeruimd. Gelukkig is er morgen weer een dag!
In de avond wacht u met spanning op oudste zoon. Een vriend van hem had een Halloweenhorrortocht georganiseerd en zoonlief is griezelacteur. U bent erg benieuwd of het ondanks de weinige aanmeldingen toch een succes is te noemen. Dat gunt u de vriend van uw zoon van harte. Heel goed kent u hem niet maar goed genoeg om te weten dat hij zijn ziel en zaligheid in zo’n evenement stopt. U hoopt dat hij bij leert en uiteindelijk zo’n succesvol evenementenorganisator wordt als u vermoedt dat hij kan worden. Hij heeft al vaker bewezen over een goed creatief brein te beschikken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten