vrijdag 28 december 2018

#WOT deel 52 2018


Terugblik ~ 1) Beschouwing 2) Beschouwing van wat voorbij is 3) Flashback 4) Herbeschouwing 5) Historisch overzicht 6) Overpeinzing 7) Retrospectie

Aan de vooravond van mijn vijfenveertigste verjaardag is het hoog tijd voor de jaarlijkse terugblik. Hoe was het jaar? Wat heeft het gebracht? Wat voor belangrijke gebeurtenissen zijn er geweest?


Het was een verre van saai jaar. Oudste stopte tijdelijk met zijn studie. Middelste ronde zijn VMBo af. En jongste wisselde het groen lyceum in voor een MBO-4 opleiding tot technisch specialist personenauto’s.
In het verlengde van deze keuzes werd er veel hulpverlening aangepast. Zo namen we na tien jaar afscheid van zorgboerderij Refaja. Dat viel zwaar. Deze plek heeft zoveel voor onze jongens en voor ons als ouders betekend. Ze zijn een belangrijke schakel geweest in het bijeen blijven van ons gezin.


Het was ook het jaar waarin mijn gezondheid eindelijk vooruit ging. Ik voel me fitter dan ik me in vijf jaar heb gevoeld. Eindelijk de astma, de slaapapneu en de nasleep van het hartinfarct onder controle. Hoewel ik  nog steeds chronisch ziek ben voel ik me eindelijk geen patiënt meer.


Op geestelijk gebied was het een stuk minder gezond. Rond april brak het jarenlang zorgen en alle gezondheidsellende me op. Heel bijzonder, eindelijk alles op de rit en toen wist ik het niet meer.
Omdat ik mezelf heel goed ken. En omdat ik alles zeer rationeel kan benaderen heb ik ervoor gekozen hypnotherapie te gaan volgen. Niks niet dood analyseren, haren splijten of navelstaren. Voelen. Ondergaan. Leven. Het heeft me laten zien wat ik wil. En ik ben onderweg. Het bracht me al mijn plezier terug. Ik durf weer uitbundig te zijn. Ik dans weer in de kamer. Ik durf weer te genieten. Zonder het te moeten verdienen.


Terwijl het huis zich vult met de geur van appeltaart tikken de laatste uren van mijn huidige levensjaar weg. Het was een vol jaar. Het was een jaar van groei en liefde. Liefde voor mijn mannen, liefde voor het leven en liefde voor mezelf. Het was een prima jaar. Ik kijk uit naar het volgende.



zondag 23 december 2018

#WOT deel 51 2018


Schrijven ~ Het vormen of produceren van letters om ideeën vast te leggen die worden uitgedrukt door karakters of woorden, of door ideeën over te brengen door zichtbare tekenen.

Op de lagere school was schrijven nog een echt vak. Helaas niet het maken van verhalen of het opstellen van een betoog, maar het fysieke deel. Hoe houd je een pen vast. Hoe maak je hoofdletters. Hoe maak je de letters netjes aan elkaar. Alles om een ‘correct en duidelijk’ handschrift te ontwikkelen.
In het begin vond ik het fantastisch. Letters overtrekken, mooie krullen maken, stempels en stickers scoren. Er prijkte altijd een ruime voldoende op mijn rapport.

Tot het moment dat een schoolvriendinnetje en ik bedachten dat het wel leuk zou zijn om zo klein mogelijk te schrijven. We schreven kleiner en kleiner, trots op hoe netjes het resultaat er uit zag. 
Helaas dacht de leraar daar heel anders over. Hij vond het maar onleesbaar gepriegel. Daar ging mijn mooie cijfer, zomaar een hele punt naar beneden.


Een aantal jaren later kreeg ik op de middelbare school commentaar op mijn handschrift. Al in de brugklas werd duidelijk dat aan elkaar schrijven iets voor de basisschool was, dat het nu tijd was een eigen. Meer volwassen handschrift te ontwikkelen.
Ik vond het wegvallen van schrijfregels maar lastig. Het blokletterschrift was me niet geheel onbekend maar onder de knie had ik het niet. Regelmatig kreeg ik mijn schrijfopdrachten bij Nederlands terug met puntenaftrek voor het door elkaar gebruiken van cursief- en blokletters.
Hoewel ik zeker mijn best deed dit niet weer te laten gebeuren was ik tegelijkertijd zeer verongelijkt. Wat wilde men nou? Hoe kon ik nou een eigen, meer volwassen handschrift ontwikkelen als ze me gewoon weer een ander keurslijf in wilden douwen?


Helemaal goed is het niet meer gekomen met mijn handschrift. Het blokschrift heb ik me nooit helemaal eigen gemaakt, het cursief schrift geeft me schrijfkramp. Het begin van het boodschappenlijstje is goed leesbaar. Het eind heeft geregeld wat ontcijfer-aanwijzingen nodig.
Gelukkig kan ik mijn blogs typen. Ik hoef me over de leesbaarheid van het schrift in ieder geval geen zorgen te maken. Dat scheelt toch een hoop gepieker en frustratie.




zaterdag 22 december 2018

Kerst bij tante Gerda


Al jaren nodigt tante Gerda, de tante van mijn vader, mij uit voor een kerstdiner. Al even zoveel jaren bedank ik vriendelijk voor het aanbod. Tot dit jaar. Ik geloof dat we allebei verrast waren dat ik de uitnodiging enthousiast aan nam.
Nu ik voor haar deur sta ben ik toch een stuk minder enthousiast. Door een openstaand  bovenraampje klinkt het geroezemoes van heel veel mensen. Tante Gerda heeft overduidelijk een ander idee over wat een klein aantal genodigden is dan ik.

Hoewel ik veel zin heb rechtsomkeert te maken wint mijn fatsoen van mijn aversie. Tante Gerda was zo blij dat ik eindelijk eens ja had gezegd. Ik kan het niet maken nu nog mijn snor te drukken. Eerst maar eens naar binnen. Als ik me erg ongemakkelijk voel kan ik altijd nog een hevige aanval van vreselijke hoofdpijn voorwenden en er vandoor gaan.

Met frisse tegenzin bel ik aan. De deur wordt open gedaan door een plechtig uitziende man. Ik realiseer dat deze man een butler is. Ik hoop toch van harte dat dit geen op en top chique aangelegenheid is. Dan ben ik namelijk en vreselijk underdressed en hopeloos onbeholpen. Ik weet nagenoeg niets van etiquette. Alleen dat er dan altijd teveel glazen staan en er zo mogelijk nog meer bestek op tafel ligt.

De butler begeleidt me naar een eetkamer met een van de grootste tafels die ik ooit heb gezien. Tot mijn opluchting zie ik dat het gezelschap vooral bestaat uit familie. Het is voornamelijk familie die ik enkel ken van bruiloften en begrafenissen maar van de meesten weet ik wel hun naam en als ik even nadenk ook wel hun connectie met mij en tante Gerda.

De butler loopt naar een lege stoel naast een forse man in een bordeauxkleurig fluwelen kamerjas. Ik ga zitten en kijk voorzichtig naar de man naast me.
Zo knap. Een kamer vol vage bekenden en ik kom te zitten naast de enige persoon van wie ik geen idee heb wie het is. Ik heb deze man nog nooit eerder gezien.
Plots knipoogt de man naar me en steekt een hand uit: “Zo, klaar met gluren? Dan kunnen we kennismaken. Ik ben Mathijs en ik ben aan komen lopen.” Een bulderende lach borrelt in me op. Het ijs is gebroken .Ik mag deze man op slag.

Het diner is inderdaad zo chique als ik vreesde, maar Mathijs loodst me vlot door alle onzekerheden heen. Het is een levendige, zeer aanwezige man. Ik geniet van zijn verhalen vol bravoure en ondeugd. 
Al snel laat ik me verleiden ook wat te vertellen. Zo vertel ik met smaak hoe mijn nichtje en ik dronken werden bij de doop van haar jongste broertje. Het verhaal voelt nog grappiger omdat datzelfde nichtje in een zeer degelijk bloesje met een nog degelijker man aan tafel zit. 
De verhalen gaan over in smoezen over de aanwezige familieleden. Hij kent de groep opmerkelijk goed voor iemand die ik nog nooit eerder heb gezien.


Ik kijk nog eens goed naar Mathijs. Hij lijkt eigenlijk heel weinig op onze familie. We hebben bijna allemaal een flinke haakneus. Bij hem prijkt er een glimmende wipneus boven de mond. Hoewel het nu grijs is, is het overduidelijk dat Mathijs vroeger rood haar heeft gehad. In onze familie zijn we allemaal donkerblond. En waar wij bijna allemaal klein en tenger zijn vertoont zijn postuur zeer veel gelijkenis met dat van Hagrid de halfreus uit de Harry Potterboeken.

Hoe kan het toch dat ik Mathijs nooit eerder heb gezien? Hij is ongeveer even oud als tante Gerda. Hij is niet haar man want die is dertig jaar geleden al overleden. Hij is ook niet haar vriend want die plek is al opgevuld door oom Karel. Tante Gerda heeft wel een broer gehad, de vader van mijn vader  maar buiten dat de man al lang geleden is overleden ben ik er zeker van dat hij Hubert heette. En afgaande op de weinige foto’s die ik van hem heb gezien leek hij als twee druppels water op tante Gerda.

Ik schrik op uit mijn gepeins door Mathijs die me vraagt waar ik aan denk. Naar waarheid antwoord ik: ”Aan Hubert.”. “O”, is zijn net iets te onverschillige antwoord. Ik kijk nog eens goed naar Mathijs. Er is iets in zijn houding veranderd. Hij lijkt wat op zijn hoede. Misschien zelfs een beetje betrapt.

Ergens in mijn hersenpan begint er iets te kriebelen. Er was een vage herinnering aan dingen die mijn vader wel eens zei over opa Hubert. Iets wat mama grote-mensen-praat noemde. Of dronkemansgelal. Of hersenspinsels van een demente oude man.

Langzaam krijgt een andere herinnering gestalte. Papa en ik bij tante Gerda op de bank. Ik ben erg jong. Tante Gerda is tegen papa aan het praten. “Hij wil jullie graag af en toe zien. Al is het maar een of twee keer per jaar.” Papa schudt zijn hoofd. “Nee. Geen denken aan. Eerst hij weg, dan praten we wel eens verder.” Tante Gerda huilt.
Ik staar verveeld naar buiten. In de tuin staan twee mannen. De ene man, klein en tenger is duidelijk overstuur. Hij wordt getroost door een grote, roodharige man. Liefdevol drukt de man een kus op het hoofd van de ander. Hij ziet mij kijken en geeft me door zijn tranen heen een knipoog.

Aan die veel te grote eettafel bij tante Gerda realiseer ik me weer eens dat liefde vele gedaanten kent. Wat is het toch jammer dat mensen zich daar door laten afschrikken. Ik kijk Mathijs aan en terwijl de tranen in mijn ogen wellen geef ik hem een knipoog.









maandag 17 december 2018

een huis, tuin en keukenblog


Al een tijd vraag ik af welke kant ik op wil met mijn blog. In eerste plaats is het natuurlijk zaak weer te gaan plaatsen. Maar met welke  inhoud en in welke vorm iet ik die inhoud dan?


Lange tijd ging het in mijn blogs vooral over ons gezinsleven. Dit is natuurlijk nog volop aanwezig maar ik merkte dat erover bloggen voor mij niet meer werkte. De kinderen worden groter. De problemen waar we tegen aan lopen complexer, maar vooral ook meer in de privésfeer van onze pubers.
Ook begint de focus in mijn leven meer en meer te verschuiven. De jongens zijn groot, worden steeds zelfstandiger en gaan steeds meer hun eigen weg. Zo intensief als het opvoeden ooit eens was is het niet meer. Mijn leven bestaat tegenwoordig uit meer dan het gezinsleven.

Een aantal jaren werkte het dagvoorbijhoroscoopconcept heel goed. Helaas is dat gevoelsmatig voor mij verbonden met de tijd dat ik voornamelijk ziek of onderweg was. Nu ik na jaren gedoe en gelazer eindelijk een soort van gezond ben past het niet meer. Het voelt meer beperkend dan ondersteunend.


Het is wel kenmerkend. In mijn dagelijks leven ben ik veel bezig met mijn focus verleggen, overtuigingen tegen het licht houden en mijn leven opnieuw vorm geven. Het is alleen maar logisch dat mijn blog daarin mee beweegt.

Tegelijkertijd denk ik dat mijn blogs niet erg veel zullen verschillen van wat ze waren. Het gezinsleven met puberzonen, ADHD en autisme, gezondheidsuitdagingen en diverse hulpverlening zal altijd een inspiratiebron zijn. Daarnaast wil ik gaan delen wat ik daarbuiten doe.


Een echt huis, tuin en keukenblog dus. Met hier en daar een uitstapje.

vrijdag 14 december 2018

#WOT deel 50 2018


Het is een eeuwigheid geleden dat ik meeschreef aan de #WOT. De laatste keer dat ik überhaupt een blog plaatste is zelfs al een flinke tijd geleden. Jammer, maar het was even niet anders.

De eerste keren dat ik oversloeg voelde ik me wat schuldig. Ik had toch het gevoel dat ik mijn plicht verzaakte. Nu weet ik dat het er even niet in zat. Ik had wat beren weg te jagen.


Gelukkig kruipt het bloed uiteindelijk altijd waar het niet kan gaan en is het gemis begonnen. De schrijfkriebel heeft zijn kop weer opgestoken. De vingers jeuken weer.

Kom maar op met het blanco vel. Ik ben niet bang meer. Ik hoef niet zo nodig te presteren. Ik wil gewoon mijn gedachtewereld in woorden vatten en met jullie delen.

Ik kijk enorm uit naar alle woorden die mij de komende tijd gaan verrassen, aan het denken zetten en bezig houden.



Blanco ~ 1) Baai in Californië 2) Kaap bij Amerika 3) Kaap bij Argentinië 4) Ledig 5) Leeg 6) Niet beschreven 7) Niet ingevuld 8) Onbedrukt 9) Onbeschreven 10) Onbeschreven stem 11) Oningevuld 12) Open 13) Opengelaten 14) Plaats in Amerika 15) Water 16) Wit




donderdag 11 oktober 2018

Proud



Een paar maanden geleden had mijn zoon zijn coming out. Voor hem betekende het het einde van een lange periode van twijfel, verwarring en onzekerheid. Voor ons betekende het een toegenomen kans op een schoonzoon. Maar het betekende vooral dat we een blije jongeman in ons huis hadden. Hij stuiterde van geluk dat hij eindelijk zichzelf had uitgevogeld.
Nu zoon zelf begreep hoe hij seksueel georiënteerd was wilde hij dat ook niet onder stoelen of banken wilden steken. Op werk, op school, bij vrienden, overal vertelde hij dat hij biseksueel is.

Ik ben blij en dankbaar dat hij zich veilig genoeg voelt zich openlijk te uiten. Ik ben blij dat hij niet het gevoel heeft zich te moeten verstoppen. Ik ben blij dat zijn openheid geaccepteerd en vaak gewaardeerd wordt.

Zelf heb ik het moeilijker met open zijn. Niet om zijn seksualiteit maar meer omdat het niets heeft veranderd. Mijn zoon is nog steeds dezelfde zoon. Hij is alleen een beetje meer zichzelf geworden.
Het is meer dat ik het niet ter zake doende vind. Wat voegt de mededeling  ”mijn zoon is bi.” aan een gesprek toe? Het is niet mijn geaardheid, niet mijn leven, niet mijn identiteit. Het is helemaal van hem en het is aan hem om dat wel of niet te vertellen.

Maar als ik eerlijk ben laat het mij niet onverschillig. Hoe hij zichzelf is, hoe hij zichzelf durft te tonen, hoe blij hij is dat hij weet wie en wat hij is. Het maakt me trots. Ik ben zo blij zijn moeder te mogen zijn. Vandaag is het coming out day. Het is tijd me niet langer te verstoppen.
He is out and I am proud!

zaterdag 6 oktober 2018

Een schier onmogelijke liefde


In het voorjaar was er plots een moment dat ik op was. Na jaren van zorgen voor de jongens, vechten tegen alles en iedereen voor erkenning, juiste zorg en een goede plek in de maatschappij voor ze en tobben met de gezondheid viel alles op zijn plek. De zorg was helemaal rond, de jongens zijn op weg naar hun eigen toekomst en de gezondheid werd stabiel. Er kwam rust en daarmee ruimte voor alle angst en onzekerheid die in mij huizen.

Kort samengevat: Het leven is mooi. Mijn leven is goed. Ik moet alleen nog een manier vinden er oprecht en volledig van te genieten. Ik ben op weg.


Op mijn weg heb ik wat dingen over mijzelf ontdekt. Een van de grootste ontdekkingen is toch wel dat ik echt heel graag wil verhuizen.
Niet dat ik geen fijne woning heb. Niet dat ik er ongelukkig ben. Het is een prima woonruimte. Ruim, ieder een eigen plek, comfortabel. Het is enkel  gevoelsmatig niet mijn thuis. Ik voel me niet op mijn plek.

Praktisch gezien zal het nog heel lang duren voor we kunnen verhuizen. Er is financieel niet echt veel ruimte om zoiets te doen. Maar een mens mag dromen.


Toen ik manlief vertelde dat ik op termijn wil verhuizen hebben we voor de grap Funda er bij gepakt. Wat nou als we financieel konden veroorloven wat we wilden, wat zouden we dan willen. Vrijstaand, liefst aan vaarwater, een wat ouder huis, een huis met karakter.

We klikten van huis naar huis en plots was het daar. Mijn huis. Mijn droomplek. Mijn utopie.

Dit huis heeft alles wat ik wil. Het bulkt van het karakter. Het heeft een fijne tuin aan vaarwater. Het heeft zelfs een boothuis. 

Er is maar een groot bezwaar. Het is ver boven zelfs ons meest stoutmoedige budget. Om hier te kunnen gaan wonen zal ik een heel flinke prijs in de staatsloterij moeten winnen.

Maar manmanman wat ben ik verliefd. Ik droom zelfs van dit huis. Ik heb het al drie keer helemaal ingericht. Ik heb er al wat bij gebouwd. Ik heb de verbouwplannen zelfs al weer herzien.


Liefde is een vreemde ziekte. Zeker als je stapelverliefd bent op een woning.



dinsdag 24 juli 2018

#WOT deel 29 2018


Horoscoop: 1) Astrologische berekening 2) Astrologische voorstelling van het hemelgewelf 3) Lotsvoorspelling 4) Rubriek in tijdschriften 5) Sterrenstand 6) Toekomstvoorspelling 7) Voorspelling 8) Voorspelling (astr.) 


Hoewel het best eens grappig is om te lezen wat de toekomst zou kunnen brengen hecht ik weinig waarde aan horoscopen. Eigenlijk is de enige horoscoop waar ik ooit echt in heb geloofd de dagvoorbijhoroscoop.


De dagvoorbijhoroscoop is lange tijd de vorm geweest waarin ik mijn dagelijkse blog goot. Een soort dagboek met een ietwat formele ondertoon waardoor het iets minder persoonlijk werd. Een prima manier voor mij om de dag te reflecteren en om dagelijks te schrijven.

De vorm werkte trouwens niet altijd. Er zijn meerdere momenten geweest dat de dagvoorbijhoroscoop op haar gat lag. Soms omdat er teveel persoonlijke zaken speelden. Soms omdat ik vond dat ik vooral meer van hetzelfde schreef en soms omdat ik er even geen zin in had.


Ook op dit moment ligt de dagvoorbijhoroscoop stil. Vooral omdat ik momenteel verschrikkelijk geen zin heb in dagelijks bloggen. Maar ook de invalshoek voelt uitgekauwd. Het voelt niet meer origineel. Ik ben er een beetje op uit gekeken. 
Dit wil niet zeggen dat ik het nooit meer nieuw leven in blaas, maar op korte termijn zie ik dit niet gebeuren.



dinsdag 17 juli 2018

Heimwee sucks


Begin februari besloot oudste dat het beter zou zijn als hij zijn eerste jaar hbo over zou doen. Om een negatief studieadvies te ontlopen  moest hij direct stoppen en zich laten uit schrijven. Alleen dan mag hij het eerste jaar opnieuw doen.
Dat hij in de vrijgevallen tijd zou gaan werken stond vast. Maar al snel realiseerde hij zich dat hij nu ook de tijd en de middelen had om een droom waar te maken, naar Italië gaan en daar Florence, Rome en Pompeï bezoeken. Er was maar een nadeel, niemand kon of wilde mee.

Al snel zijn de voorbereidingen in volle gang. Er wordt gewerkt en gespaard. Er wordt gekeken naar verblijfmogelijkheden. De id-kaart wordt vernieuwd. Er wordt een medicatieverklaring aangevraagd en reisverzekering afgesloten. Er wordt een vliegticket gekocht en accommodatie geboekt. Aan alles wordt gedacht. Wat zou er mis kunnen gaan?

Zondag 1 juli brengt manlief ons oudste kind naar Schiphol. Hoewel hij zenuwachtig is heeft hij er vooral heel veel zin in. Hij gaat naar Florence, de stad van kunst en cultuur. De stad die hij zo graag wil zien.
Een paar uur later al verschijnt de eerste foto op whatsapp. Meneer leeft zijn droom, omringd door schoonheid zit hij pizza te eten.

De dagen in Florence zijn volgeboekt met bezichtigingen. Hij wil zoveel mogelijk zien. Hij geniet volop. Tenminste, op de momenten dat hij heerlijk de toerist uithangt. Wanneer hij alleen op zijn hotelkamer zit voelt hij een gevreesd maar o zo bekend gevoel opkomen. Hij heeft heimwee.
De eerste dagen lukt het hem prima er mee om te gaan maar op dinsdag gaat er iets mis met een reservering. De bus die hij wilde nemen rijdt niet. Hierdoor komt hij te laat bij het Uffizi- museum, het museum wat hij het allerliefst wil zien.

’s Avonds heeft de heimwee hem in een wurggreep. Hij wil naar huis. Niet meteen, maar wel het eerst komende weekend.  Er wordt druk heen en weer geappt en hij komt een beetje tot rust. Tegenslag is niet eenvoudig maar om meteen zijn droom op te geven is hem toch nog net wat te makkelijk.
Helaas gaat het woensdag niet beter. Integendeel, hij heeft nu zoveel heimwee dat hij zich er beroerd door voelt. De drang om een vlucht naar huis te boeken wordt steeds groter. Nog steeds niet meteen want hij heeft nog te veel te zien in Florence.

Tijdens een emotioneel telefoongesprek besluit u samen de reis niet af te breken maar in te korten. Dit vergt wel een hoop geregel want er moeten een aantal boekingen worden omgezet. U spreekt af samen met hem nieuwe doelen te stellen en een nieuwe schema op te zetten. Hijzelf slaat aan het regelen met de boekingen.


selfie in Rome
Het inkorten van de reis geeft opluchting. De tijdspanne is wat overzichtelijker waardoor de heimwee beter te managen is. Hij kan weer vrijuit genieten. Dat doet hij dan ook volop in Florence en Rome. Het schema is krap, er is veel te doen en daardoor weinig ruimte voor heimwee.





Helaas is er daardoor ook weinig ruimte om alle indrukken te verwerken. In Napels breekt dit hem op. Hij voelt zich er niet prettig. De architectuur heeft ie al gezien  maar dan beter onderhouden. De kunst heeft ie al gezien maar dan mooier. Zijn werkgeheugen zit vol. Hij kan geen nieuwe indrukken meer verwerken.
De enige dingen die nog wel indruk maken zijn het fantastische B en B, Pompeï en het uitzicht vanaf de Vesuvius. Het is tijd om na een ingelaste rustdag naar huis te gaan.



aankomst op Schiphol

Apetrots ben ik op mijn avonturier die het aandurfde zijn droom te gaan vervullen. Nog trotser ben ik op alle dingen die hij heeft gedaan en doorstaan. Heimwee zuigt, maar petje af voor de manier waarop hij er toch een succesvakantie van heeft kunnen maken. Apetrots, maar blij dat hij weer thuis is want ook moeders kunnen op afstand geen hol doen tegen heimwee.



vrijdag 13 juli 2018

#WOT deel 28 2018


PASSIE 1) Christus lijdensweg 2) Drift 3) Gemoedsaandoening 4) Gepassioneerdheid 5) Gloed 6) Hartstocht 7) Hartstochtelijke liefde 8) Hartstochtelijke liefhebberij 9) Hartstochtelijkheid 10) IJver 11) Kleine schoonheid met een roeping 12) Liefde 13) Lijden van christus 14) Lijdensgeschiedenis 15) Lijdensweg 16) Overgave 17) Vurig verlangen 18) Vurigheid
Hoewel ik een redelijk intens mens ben kan ik niet zo een, twee, drie benoemen wat mijn passie is. Ik heb dan ook geen idee of ik mijn passie leef. Eigenlijk vind ik ‘je passie leven’ net zoiets als ‘in je kracht staan’. Ik heb passie en ik heb kracht maar ik leef het niet en ik sta er ook niet in.

Wel probeer ik passievol te leven. Tijd maken voor de dingen waar ik intens van kan genieten. Die dingen doen die ik ga missen als ik ze enige tijd niet doe. Bezigheden als haken, schrijven, samenzijn met vrienden/vriendinnen, dansen en zingen.
Ik kan het weliswaar niet allemaal even goed maar het laat me intens genieten. Het maakt me blij. Dat zijn de dingen die mijn leven leuk maken. Ze wakkeren mijn levenslust aan. Het zijn de krenten in de pap.



donderdag 21 juni 2018

#Wot deel 24 2018


Krak ~ 1) Barst 2) Breekgeluid 3) Brekend geluid 4) Breuk 5) Dier 6) Eend 7) Geluid 8) Geluid van iets dat breekt 9) Grappige leugen 10) Klanknabootsing 11) Knakkend geluid 12) Krakend geluid 13) Scheur 14) Soort eend 15) Verzwakking 16) Vogel 17) Wilde eend


Al maanden wisten we dat het moment aanstaande was. Dat het ooit zou komen stond al jaren vast maar de laatste maanden sloop het zomaar dichterbij. En de laatste weken renden we er plots naar toe.
Vanmorgen was het dan zover. Tijd voor het telefoontje dat het definitief gaat maken. Het moment om de zorgboerderij te bellen en te vertellen dat onze jongens ze zijn ontgroeid en vanaf 1 juli niet meer zullen komen.

De zorgboerderij is heel lang een veilige plek geweest voor de jongens. Een plek waar ze altijd welkom waren. Waar ze zichzelf mochten zijn. Mensen die er voor ze waren na de brand, toen hun opa overleed, toen ik een hartinfarct kreeg. Een plek die je elk kind gunt.

Dat jongste de boerderij ontgroeid is weten we al heel lang. Hij kon alleen nog geen afscheid nemen van de mensen.
Dat middelste de plek zou ontgroeien hadden we wel gehoopt maar niet altijd verwacht. Dat het nu toch zover is is goed en fijn en prettig. En behoorlijk emotioneel.

Vanmorgen brak mijn hart. Het is definitief. We gaan afscheid nemen van de zorgboerderij en alle fijne mensen die zo goed voor onze jongens hebben gezorgd. Tien jaar lang waren ze een onmisbaar onderdeel van ons leven. Wat zullen we ze ontzettend gaan missen.


vrijdag 18 mei 2018

#WOT deel 20 2018

Zonder ~ 1) Buiten 2) Geen 3) Hartelijk 4) Minus 5) Niet in het bezit van 6) Niet met 7) Niet met wat 8) Niet voorzien van 9) Ohne (Duits) 10) Ongerekend 11) Ontkenning 12) Sans 13) Sans (Frans) 14) Sine 15) Sine (Latijn) 16) Tegenovergestelde van met 17) Verstoken 18) Verstoken van 19) Voegwoord 20) Voorzetsel 21) Vrij


Er zijn veel zaken waar ik niet zonder kan. Of zonder wil. Zo wil ik zeker niet zonder lekker eten. Ik ben gek op eten. En ik wil best een beetje letten op wat ik naar binnen prop, maar iets zonder noodzaak uit mijn dieet schrappen zal ik niet snel doen.

Dus af en toe gaan er veel koolhydraten naar binnen. En ook wel eens veel calorieën. Soms snoep ik veel chocola of eet ik teveel drop. 
Ik ben verzot op room en ijs. En wat ik echt lekker vind is ijs met slagroom. Als er dan ook nog karamel in zit ben ik een heel blij meisje. 
Ik drink wel eens een wijntje. En ook wel eens een biertje. En soms ook wel wat meer dan één. Ik wil niet zonder koffie. Ik lust heel erg graag chips.
Nee er zijn maar weinig dingen die ik zou laten staan.


Er is nog iets waar ik zeer zeker niet zonder wil. Een schoon toilet en een fijne douche.
Mij zal je niet snel aantreffen op een natuurcamping. Of op een camping zonder eigen sanitair. Eigenlijk wil ik ook nooit meer wonen in een huis met minder dan twee toiletten.  Ik wil bij acute darmproblemen in ieder geval in mijn directe omgeving onmiddellijke toegang tot sanitair hebben.


Is er dan geen enkele luxe waar ik zonder wil? Ja zeker wel. Ik wil en kan en ga al vijf jaar zonder roken. En daar ben ik heel trots op. 
Nog elke dag ben ik blij dat ik gestopt ben voor het noodzaak was. Ik heb mij zeer gelukkig geprezen dat ik kon revalideren zonder dat de stress dat ik nu toch echt moest stoppen met roken. 
Zonder roken kunnen is het beste wat ik ooit voor mezelf heb gedaan.





donderdag 17 mei 2018

De vrouwen in mij


In haar blogpost 'Vrouwen in mij' vertelt Martha welke vrouwen er in haar wonen en vraagt welke vrouwen er in mij wonen. Een uitdagend kijkje in de ziel.

De meest voor de hand liggende zouden dochter, partner en moeder zijn. Dat is toch hoe mensen naar mij kijken. Dat zijn zeg maar mijn hoofdrollen. Maar eigenlijk zie ik deze rollen niet als aparte vrouwen. Meer als diverse kanten van de optelsom van de vrouwen die in mij huizen.

Als ik kijk naar de vrouwen die in mij huizen zie ik als eerste een vrouw die graag andere mensen bij de hand neemt om haar verwonderingen,  observaties, overpeinzingen en belevingen te laten zien. Het is een vertelster, misschien wel een gids, een vrouw die graag haar kijk op dingen laat zien. De blogger en verhalenverzinner.

Meteen daarachter staat de krachtige vrouw. Vol van leven, nuchter, aanwezig en fel. Een vrouw met een bij tijd en wijle vileine tong. Snel op de teentjes getrapt. Vasthoudend. Schaterlach. Lef. En wars van onrecht al dan niet vermeend.

Deze krachtige vrouw is een grote tegenhanger van het onzekere meisje wat ook sterk aanwezig is. Vol twijfel over haar kunnen, haar motivatie en de gewenste aanwezigheid. Het onzekere meisje is een beetje de partypooper van de krachtige vrouw. Ze is haar grootste criticus en zet een flinke rem op haar.

Een vrijgevochten vrouw huist ook in mij. Een vrouw die zich niet wil laten beperken. Een vrouw die niet wil horen dat ze iets niet mag of kan. Een vrouw die nogal eens haar grenzen over gaat om de wereld te laten zien dat ze zich niet laat kisten. Deze vrijgevochten vrouw kan wel eens rebels zijn. De kont tegen de krib gooien. Haar stekels opzetten.

En dan is er nog die ene die ik liever niet benoem. Degene die momenteel zoveel emotie oproept. De vrouw die in mij bestaat maar die ik liever niet erken. De eenzame vechtster. De vrouw die denkt dat voor alles gevochten moet worden. Dat geluk verdiend dient te worden. Dat pech eigen schuld is. Dat ze zich altijd moet bewijzen en dit helemaal alleen en op eigen kracht moet doen. Ze is een combinatie van de sterke vrouw en het onzekere meisje. Een aangekleed minderwaardigheidscomplex.
Ze is de vrouw die ik het minst wil zijn maar ik kan niet ontkennen dat ze een deel van mij is.

donderdag 3 mei 2018

#WOT deel 18-2018


Pyjama ~ 1) Babydoll 2) Bedkledij 3) Bedkleding 4) Bedkleren 5) Kledingstuk 6) Nachtgewaad 7) Nachtgewaad of nachtkleed 8) Nachtgoed 9) Nachtkledij 10) Nachtkleding 11) Nachtkleren 12) Slaapgoed 13) Slaapkledij 14) Slaapkleding 15) Slaapkleren

Jarenlang sliep ik het liefst zonder kleding aan mijn lijf. Pyjama’s vond ik maar truttig en totaal overbodig. Dat ik nogal een woelwater ben en graag met open raam slaap zorgde er wel voor dat ik met regelmaat volledig werd blootgesteld aan nachtkou maar mijn lijf kon dat toen nog goed verdragen.

Helaas verdween de ochtendstijfheid steeds minder snel uit het ouder wordende lijf. Toen ik ernstige rugklachten kreeg werd mij met klem geadviseerd het lijf tegen tocht te beschermen. Er zat maar een ding op. Toch de door mij zo verfoeide pyjama aan trekken.

Bij toeval had ik nog twee shortama’s liggen. Korte broekjes met shirtjes met een knoopsluiting. Ooit eens gekocht omdat ik in het ziekenhuis ging bevallen. De broekjes droegen fantastisch. De shirtjes bevielen stukken minder. Knoopjes en buikslapen zijn geen comfortabele combinatie. De shirtjes werden al snel ingewisseld voor oude T-shirts van manlief.

Vijftien jaar later is deze basisoutfit niet veranderd. In de koude wintermaanden wordt de set ingeruild voor een zeer modieuze set van thermo-ondergoed. Ik heb in de loop der jaren namelijk een antipathie opgebouwd tegen nodeloos kou lijden maar vertik het nog steeds om het raam dicht te doen.

maandag 23 april 2018

dagvoorbijhoroscoop 23-04-2018


Wat een heerlijk weekend heeft u. U mag even meedraaien in het gezin van uw vriendin. U moedert zelf niet maar koestert u aan deze lieve mensen. Het is fijn u oprecht welkom te voelen.

Met uw vriendin koestert u nog een dagje door. De sauna heeft veel warmte te delen en u ontvangt deze beide van harte. De vanzelfsprekende saamhorigheid, het onderlinge gegeit en gekat, het mooie weer en de heerlijke sauna’s doen u goed.

Het enige minpunt van het weekend dat u net niet op tijd thuis bent om manlief nog even te zien en spreken. Hij is helaas al naar zijn werk als u weer binnen stapt. Uw andere mannen ziet of hoort u gelukkig nog wel even. Dat maakt een fijn weekend bijna helemaal af.


Terwijl u nog even na geniet en bijkomt van al dat genieten begint voor de zonen vandaag weer het leven van alledag. Oudste start met het opleidingsdeel van zijn nieuwe baan. Middelste heeft een examentraining en jongste mag nog een paar lesuren uitzitten. Manlief slaapt na zijn nachtdienst.

En dan in de middag zijn manlief en u dan eindelijk weer samen wakker en aanspreekbaar in dezelfde ruimte. Het leven is goed.

donderdag 19 april 2018

dagvoorbijhoroscoop 19-04-2018


Vandaag zijn de examentrainingen van middelste gestart. Tot aan de meivakantie zijn er verplichte trainingen. Na de meivakantie zijn er nog een paar vrijwillige trainingen. Alles om de examenkandidaten zo goed mogelijk voor te bereiden op wat gaat komen.

Heel goed die examentrainingen maar ze zorgen ook voor wat onrust. Middelste hoeft maar in drie vakken examen te doen en is daardoor heel vaak vrij. Op de dagen dat hij wel naar school moet zijn de schooltijden heel anders. Zo moest hij vandaag van twaalf tot twee naar school.

Natuurlijk komen we ook deze onrust wel te boven. Alles staat op de kalender. Elke dag spreken we door wat er de volgende dag op het programma staat. En voor de vrije dagen bedenken we wel een bezigheid om de dag een doel te geven.


Buiten alle onrust is er vandaag tot twee keer aan toe goed nieuws. Middelste kan in mei een ochtend meelopen op het Drenthe college in Assen zodat hij een gedegen keus kan maken tussen Assen en Zwolle.

En vanaf maandag kan oudste weer aan de slag. Die had vandaag een sollicitatie die positief verloop. Nu hopen dat de klantenservice van Wehkamp hem beter ligt dan het verkopen van energiecontracten. U denkt dat dat wel snor zit. U denkt zelfs dat hij zijn Italiëreis wel kan gaan boeken. Dat geld verdient hij wel bij elkaar.

woensdag 18 april 2018

dagvoorbijhoroscoop 18-04-2018


Na nog een dag hard werken door jongste en manlief was gisteravond de schutting helemaal af. De oude schutting was enkel nog wat zaagafval van over en ook de rest van de tuin was weer bijna helemaal aan kant. 

Bijna helemaal omdat een groot deel van het terras leeg was en jongste in het weekend al had aan geboden de boel eens flink schoon te maken met de hogedrukreiniger. Daar heeft hij vanmiddag mooi de tijd voor.


In de ochtend gaat u eerst samen naar Assen voor een gesprek over eventuele ondersteuning volgend schooljaar. Het gesprek verloopt soepel. Jongste is geheel zichzelf en vertelt open en eerlijk over de dingen waar hij tegenaan is gelopen en waar hij nu nog tegenaan loopt. U hoeft maar weinig aan te vullen of toe te voegen.

Na het gesprek komt er toch een boel spanning los bij jongste. Niet erg maar omdat de aansluiting tussen bus en trein verre van optimaal is heeft hij zeer veel tijd om tegen u aan te tateren en fysiek aan u te hangen. 
Hoe lief het ook is dat hij nog steeds uw mentale en fysieke steun zoekt, na anderhalf uur begint het u op te breken.  Eenmaal thuis bent u dus blij dat hij even flink aan het werk kan. Daar kan hij vaak heel goed zijn ei in kwijt. En u bent hem even kwijt. Twee vliegen in één klap.




maandag 16 april 2018

dagvoorbijhoroscoop 16-04-2018


Deze dag staat bijna geheel in het teken van het vervangen van een schutting. De schutting heeft zijn beste jaren gehad. Dat mag ook wel want hij stond er al toen u hier vijftien jaar geleden kwam wonen. Sindsdien heeft ie best wat klappen te verduren gekregen. U heeft al een paar keer gedacht dat u hem moest vervangen. Vooral die keer dat de boom van de buren er tijdens een storm op viel. Maar hij hield stand. Tot vandaag.

Niet dat u er veel aan doet. Manlief is vrij en heeft een prima hulp aan jongste die onverwachts ook vrij is. U hoeft enkel de catering te doen. Omdat beide mannen zich prima lijken te redden neemt u oudste mee boodschappen doen. Krijgt deze ook even wat frisse lucht.

Normaal gesproken kookt jongste op maandag. Voor vandaag had hij al doorgegeven wat hij ging koken, maar omdat hij buiten al zo hard aan het werk is overlegt u dat middelste, die donderdag zal koken, en hij van beurt ruilen. Iedereen blij want jongste kan door en middelste hoeft niet zelfs iets te koken te verzinnen.

Aan het eind van de dag zijn alle planken aan de buurkant geplaatst. Morgen nog een paar uurtjes schroeven en dan heeft u een prachtig nieuwe schutting om uw bloembakken aan te hangen.



zaterdag 14 april 2018

dagvoorbijhoroscoop 14-04-2018


Na twee best emotionele dagen heeft u behoefte aan alleen zijn. Dat lukt vandaag uitstekend. Manlief heeft nachtdienst gehad en ligt een groot deel van de dag in bed. Daarna mag hij met oudste op pad.

Oudste is eerst sporten en later op de dag mag hij weer lekker de betweter met fluit uithangen. Direct daarna heeft hij een feestje dus die ziet u morgen pas weer terug. En zoals bijna elke zaterdag zijn middelste en jongste naar de boerderij.


Veel alleen-tijd voor u dus. En u geniet ervan. U rommelt heerlijk wat aan. U bent al bijna een jaar bezig met een ontzettend leuk project wat u bijna kunt gaan afronden. Vandaag inventariseert u wat u daar nog voor nodig is. De lijst is zeer overzichtelijk. Nog een dingetje haken, wat stof eraan zetten en vullen. En dan iemand erg blij en gelukkig maken.

Vooral dat stuk vindt u al maanden leuk. U verheugt zich er echt op dit te gaan geven. U weet dit keer namelijk zeker dat de ontvanger blij gaat worden. Al zult u vooraf best nerveus zijn want dat bent u altijd als u zoiets persoonlijks als een zelfgemaakt ding cadeau geeft. Dan speelt toch altijd onzekerheid op. Gelukkig wel steeds minder heftig, maar spannend blijft het.

Foto’s volgen zodra het gegeven is. U weet namelijk maar nooit of de beoogde ontvanger mee leest.

dagvoorbijhoroscoop 13-04-2018


Zo emotioneel als u gisteren was, zo kalm voelt u zich vandaag. Natuurlijk brengt de keuze hulp te vragen rust, maar u weet ook wel dat dit wel een beetje deel is van uw masker. U bent zo volleerd in het wegstoppen van uw onrust, verdriet en onmacht dat u zelfs uzelf kan wijsmaken dat alles weer oké is. 
Wees nou maar eens niet dapper, sterk en veerkrachtig. Erken dat de emoties gisteren zo alom aanwezig waren dat ze echt nog niet weggeëbd zijn. Sta uzelf toe u instabiel te voelen. Dan vraagt ‘men’ zich maar af of u wel in orde bent.

U vindt het lastig zo open te vertellen over uzelf. U bent in uw hoofd al weer lekker bezig met invullen wat anderen hier wel niet van zullen vinden. U bent goed bezig uw negatieve zelfbeeld te bevestigen. U stelt u vast aan, u zult wel aandacht nodig hebben, u heeft nog nooit gespoord, u doet nou eenmaal graag moeilijk en meer van dat soort dingen.

Wat het nog lastiger maakt is dat u wilt schrijven zonder rekening te houden met die veronderstelde negatieve meningen. En u wilt zich niet verontschuldigen of verantwoorden. U bent wie u bent en het is wat het is, wat dat ‘het’ ook moge zijn.


donderdag 12 april 2018

dagvoorbijhoroscoop 12-04-2018


De afgelopen dagen ligt u een beetje met uzelf overhoop. U heeft al een tijdje wat vage klachten die u niet helemaal lekker zitten. En u voelt dat de tranen vlak onder het oppervlak zitten.

Wanneer u vandaag in de wachtkamer op de doktersassistente zit te wachten voor een bloeddrukcontrole voelt u een aantal van de vage klachten opspelen. De hint dat het tijd wordt ze eens aan te kaarten.

Helemaal soepel verloopt dat niet. U vindt het moeilijk onder woorden te brengen wat u bezig houdt. U wilt namelijk u niet aanstellen, maar u wilt ook zeker niet uw onrust bagatelliseren. Maar u merkt ook nog iets anders. Zoals vaker bent u bang niet serieus te worden genomen. Uw emoties gaan ondertussen ook nog eens met u aan de haal. Jemig, als u al niet eens kalm en objectief kan vertellen wat u voelt waarom zou iemand u dan echt serieus nemen?

Langzamerhand komt u tijdens het gesprek tot een conclusie. Of uw klachten nou van fysieke aard zijn of toch psychosomatisch, het is tijd oud zeer, verdriet en angst onder ogen te komen. Het is tijd dat zelfbeeld eens af te stellen. Het is tijd om hulp te vragen en aanvaarden. Een hele uitdaging.

zondag 8 april 2018

dagvoorbijhoroscoop 08-04-2018


Langzamerhand begint u een beetje tot rust te komen. U maakt zich nog wel wat kleine zorgen om de zieken in uw omgeving maar ze letten gelukkig goed op zichzelf, gaan op tijd naar de huisarts en nemen voldoende rust en zo. U kunt niet meer doen dan hopen op beterschap.
Zelf lijkt u weer wat energie te krijgen. Het gaat nog steeds met pieken en dalen maar de dalen lijken minder diep te worden. Een constatering die u tevreden stemt.

U zult nog wel voorzichtig moeten zijn met uw energie en deze heel goed verdelen want er zitten nog wat onrustige weken aan te komen. De profielwerkstukken van middelste en jongste moeten ingeleverd, gepresenteerd en beoordeeld. De laatste tentamens worden afgenomen. De examentraining gaat weer beginnen. De laatste opmaat naar de eindexamens.
Gelukkig staan beide jongens er goed voor. Dat scheelt een boel stress.



Gisteren hebben manlief, jongste en u de achtertuin eens onder handen genomen. U snoeide, jongste wiedde en ruimde op, manlief heeft de boel weer eens flink geveegd. Vandaag kunt u daar de vruchten van plukken en op het terras van het zonnetje genieten. U verkleurt zelfs een beetje.

In het zonnetje haakt u fanatiek door aan uw uitdaging. Het lukt u het vierde diagram af te krijgen en een aardig begin te maken aan het vijfde haakschema. Blijkbaar let u goed op en telt u netjes want u hoeft niets uit te halen. Nog iets om zeer tevreden over te zijn. Wat is het leven vaak toch aangenaam.



vrijdag 6 april 2018

06-04-2018


Vandaag geen voorbijhoroscoop maar een kort bericht voor de geïnteresseerden.
Mijn moeder is gisteren opnieuw opgenomen in het ziekenhuis. Zoals het nu lijkt mag ze morgen weer naar huis. Niets ernstigs, wel vervelend. Meer info eventueel via persoonlijk contact.

Tot snel!

woensdag 4 april 2018

dagvoorbijhoroscoop 04-04-2018


De dag start met de geluiden van een erg ziek iemand. Maar voor u realiseert waar u nou precies wakker van bent geworden is het al weer stil. U gaat nog wel even kijken of er iemand in de badkamer is maar alles is donker en stil. Misschien heeft u het toch niet goed gehoord. Misschien heeft u wel gedroomd. U gaat terug naar bed en kan nog een klein uurtje slapen voor u eruit moet.

Een tijdje later gaat de wekker. Tijd om op te staan en jongste uit bed te halen. Hopelijk is hij niet degene die u gehoord heeft want hij heeft vandaag de laatste twee tentamens voor de examens. Gelukkig wordt hij gezond en wel wakker. Toch een opluchting na de ervaringen van vorig jaar toen jongste vlak na zijn examens een spoedoperatie moest ondergaan wegens een blinde darmontsteking. U wilt niet graag weer vage klachten onderschatten.
Als jongste naar school is gaat u nog weer even naar bed. U bent niet echt ziek, maar gezond is ook geen woord waarmee u uzelf momenteel zou beschrijven. Blijven bijtanken dan maar.

Wanneer u weer uit bed komt wordt het raadsel van de nachtelijke geluiden opgelost. Middelste ligt op de bank en is overduidelijk behoorlijk ziek. Hij knapt in de loop van de dag ook maar weinig op. U begint bang te worden dat u zijn gesprek op Landstede van morgen zal moeten verplaatsen. Ach ja, dan komt daar wel weer een datum voor. Eerst zoonlief maar weer gezond hebben. Dan komt de rest daarna wel weer.






dinsdag 3 april 2018

dagvoorbijhoroscoop 03-04-2018


Vandaag heeft u een ouderwetse na-de-feestdagen-dip. En dat terwijl u geen feest heeft gevierd. Bijzonder. Maar het feit dat u zich brak voelt valt niet te ontkennen. Maar weer eens een dagje volledige rust inlassen. Daar kunt u er vast de rest van de week weer tegenaan.

Nu moet u eerlijk toegeven dat de afgelopen week best emotioneel was. Niet alleen de spanningen rond de sectorwerkstukken, tentamens en mbo-gesprekken, maar ook de herinneringen aan het infarct heeft zijn weerslag. Niet raar natuurlijk. Niet alleen helpt de sociale media u herinneren, u loopt nog dagelijks tegen kleine ongemakken op.

U bent nog altijd dankbaar dat u geen grote schade heeft opgelopen maar vervloekt af en toe uw verlegde grenzen. Vooral op dagen dat u merkt dat bijna niets meer vanzelfsprekend is. Het is als merken dat je oud bent geworden terwijl je dacht dat je gisteren pas eindexamen deed. Alleen dan net iets abrupter.


Afijn, u doet het vandaag dus rustig aan. Nu kan dat ook makkelijk want jongste is zo zenuwachtig voor zijn mondeling tentamen van vandaag dat hij al voor acht uur beneden zit. Het tentamen is om twintig over elf, hij is dus ruim op tijd wakker.
Middelste heeft vandaag vrij. Hij moet in de middag wel naar de orthodontist maar dat kan dan mooi gecombineerd worden met het doen van wat noodzakelijke boodschappen.
Oudste is nog niet weer aan de slag dus die krijgt de eervolle taak de hond uit te laten, krijgen ze allebei hun broodnodige frisse lucht en beweging.

Zo komt u samen komt de dag wel door. Helemaal als iedereen hun zooi achter hun kont opruimt. Al moet u ze daar af en toe nog wel aan herinneren. En nog een keer. En nog maar een keer. U houdt wel wijselijk uw mond over de vuile was op de kamers. U heeft namelijk de wasmanden zowaar een keer leeg. Dat is zo’n zeldzaamheid, daar wilt u graag even van genieten.



maandag 2 april 2018

dagvoorbijhoroscoop 02-04-2018


De paasdagen zijn een beetje anders dan andere jaren. Natuurlijk is er wel de klassieke brunch maar dit jaar zit u met een zoon minder aan tafel. Zoonlief is namelijk logeren en komt tweede paasdag pas weer thuis. U houdt spontaan broodjes over.

Bij het avondeten op tweede paasdag mist er een ander persoon. Manlief schittert door afwezigheid omdat hij moet werken. Dat is toch wel het onprettige aan die continuroosters. Vrije feestdagen zijn geen vanzelfsprekendheid meer.


U verveelt zich niet deze paasdagen. Niet dat u zich veel drukte maakt. U gaat nergens heen. U onderneemt weinig. U bent gewoon lekker thuis en vermaakt u daar prima.

Het meest opwindende van het weekend is nog wel het bestellen van schoenen voor de zonen. Al is daar tegenwoordig vooral de vraag: ”welke kleur wil je ze dit keer hebben?”.

Oudste en jongste zijn namelijk verslingerd aan Converse all stars en middelste loopt al tijden op Nike air max. Alle drie kijken ze nog wel eens naar andere schoenen maar wanneer het op kiezen aan komt gaan ze toch weer voor de all stars en nikes.

Voor uzelf heeft u geweldige veterschoenen gezien maar u twijfelt nog of een paar ballerina’s niet veel verstandiger zou zijn. Het enige wat zeker is, is dat het niet èn ballerina’s èn veterschoenen wordt. En iedereen die u een klein beetje kent weet dan al welke schoenen er binnenkort bij u worden afgeleverd.

zaterdag 31 maart 2018

dagvoorbijhoroscoop 31-03-2018


Al mooi op tijd staat u op deze vrije zaterdag naast uw bed. Jongste gaat vandaag ondanks Pasen naar de boerderij. Hopelijk lukt het hem te ontspannen en wat rust te vinden.
Middelste gaat vandaag niet mee. Toch staat ook hij al redelijk op tijd beneden. Hij gaat namelijk logeren bij een vriend. Er staan dingen die hij leuk vindt op het programma. Vandaag een autoshow. Morgen een paasvuur. Hij heeft er vreselijk veel zin in.

Oudste is ook al op tijd op. Niet alleen heeft hij hondenuitlaatdienst, ook hij heeft een volle dag. Vandaag zijn de bekerfinales in het waterpolo in Heerenveen en hij is uitgenodigd deze te komen kijken. De eerste wedstrijd is om half twee, de tweede om vier uur, de laatste om zeven uur. Een lange dag met veel tijd tussendoor dus.


Zelf heeft u het u makkelijk gemaakt. U laat de boodschappen vandaag lekker bezorgen. Zo relaxed is dat. Geen gedoe met een overvolle parkeerplaats of hoofdpijn oplopen in een drukke supermarkt. Ideaal in zo’n feestdagenweekend.

Het allerlekkerst vindt u dat u zo voldoende energie heeft om lekker aan de slag te gaan, met de hond te lopen, een taart te maken. Als u zelf boodschappen doet schiet dat er al snel bij in. Om een lang verhaal iets korter te maken, u bent erg blij dat er een boodschappenbezorgdienst bestaat en maakt daar rond de feestdagen graag gebruik van.


De afgelopen weken heeft u veel dingen gehaakt. Allemaal erg leuk maar soms best eenvoudig of zelfs een beetje saai door de zichzelf herhalende toerenseries. U was wel toe aan een iets grotere uitdaging en denkt die te hebben gevonden in een sjaal die de Edlothia heet. Een sjaal met veel telwerk en zes verschillende diagrammen.

Al meteen het eerste diagram gaat u een paar keer de mist in, moet u tellen waar de fout zit, uithalen en hele stukken opnieuw haken. Uw zoektocht naar een uitdaging lijkt geslaagd.