Clichés ~ 1) Afgesleten uitdrukking 2) Afgezaagd gezegde 3)
Alledaags gezegde 4) Beelspraak 5) Drukvorm 6) Flauwe opmerking 7) Fotografisch
negatief 8) Fotografische drukplaat 9) Geijkt taalgebruik 10) Geijkte
uitdrukking 11) Gemeenplaats 12) In metaal geëtste voorstelling om te drukken
13) Nageprate zegswijze 14) Negatief van drukvorm 15) Nietszeggende uitdrukking
Een paar dagen geleden
zag ik de metoo-hashtag voor het eerst op mijn tijdlijn verschijnen.
Het deed wat met me. Ik overwoog zelf de hashtag te plaatsen maar zag er van
af. Natuurlijk had ik wel mijn deel aan seksueel grensoverschrijdend gedrag
meegemaakt maar ik ben niet misbruikt of verkracht. Zou het dan niet wat
aanstellerig zijn zo’n beladen hashtag te plaatsen?
Toen kwamen de tegenargumenten
online. Vrouwen weten toch wel dat ze het over zich zelf afriepen. Vrouwen
maken toch ook goed gebruik van de gevoelens die ze oproepen. Vrouwen kunnen er
toch ook voor kiezen opmerkingen te negeren of zich te verweren. Vrouwen die zo’n
hashtag plaatsen, plaatsen zichzelf in de slachtofferrol. Niet alle mannen zijn
zo. Niet alle mannen doen dat. En ook, laten we vooral niet vergeten dat ook
mannen worden misbruikt. Alle clichés kwamen voorbij.
Hoe meer tegenargumenten
ik las, hoe meer het belang van de hashtag duidelijk werd. Snappen mensen dan
echt niet dat echt elke vrouw seksueel grensoverschrijdend gedrag ervaart? Of
mag de vrouw nog steeds niet zelf haar grens bepalen?
Plots drong mijn eerdere
twijfel bij mij door. Ik had alle
tegenargumenten al gewogen in mijn besluit tot het wel of niet plaatsen van de
hashtag. Ik had wat ik had meegemaakt als niet ernstig genoeg weggezet. Ik had het alle seksueel getint grensoverschrijdend gedrag als gewoon en alledaags weggezet. Ondanks dat ik door die ervaringen wel degelijk negatief word beïnvloed.
Ik heb me onveilig
gevoeld op een treinperron. Ik heb me ongemakkelijk gevoeld in het openbaar
vervoer door iets te nadrukkelijke blikken op mijn rok. Ik heb me gehaast om ’s
nachts zo snel mogelijk veilig thuis te komen. Ik heb genegeerd en verweerd. Ik
ben uitgescholden voor hoer omdat ik een jongen wilde zoenen. Ik ben uitgemaakt
voor hoer omdat ik niet wilde zoenen. Ik heb te horen gekregen ondanks dat ik
niet wilde een zoentje te geven want ‘dan hield hij wel op met aandringen en
zeuren’.
Ondanks de seksuele
revolutie heb ik geleerd dat mijn seksualiteit niet aan mij behoorde maar aan
ieder die daar een al dan niet gefundeerde mening over had. Ik heb mij geremd
gevoeld in het hebben van seks omdat ‘mannen maar op een ding uit zijn’. Ik heb
mij laten leiden door de angst een slechte reputatie te krijgen. Ik heb mij
aangepast om niet aanstootgevend te zijn. Ik heb gemerkt dat het niet uitmaakt
wat je wel of niet doet, mensen oordelen toch wel. En op het gebied van
vrouwelijke seksualiteit voornamelijk negatief.
De hashtag metoo is dus wel
degelijk nodig. Zolang slutshaming, bangalijsten en catcalling heel normale
termen zijn is de vrouw geen eigenaar van haar seksualiteit. Mag een vrouw niet
zelf bepalen waar haar grenzen liggen. Is er geen seksuele gelijkheid en is de
revolutie niet voltrokken.