Een ieder die mij al wat langer volgt weet dat ik een
enthousiast handwerker ben. Waar ik lange tijd kleding heb gemaakt voor mijzelf
en mijn kinderen, heb ik mij de laatste jaren vooral op het haken gestort Ik
probeer nog steeds dapper het breien goed onder de knie te krijgen. Zou graag
willen kunnen borduren en pak heel af en toe een handnaaiwerkje op.
Mensen die mij goed kennen weten dat ik ook een zeer
enthousiast beginnend handwerker ben. Ik zie iets, word enthousiast, begin er
aan en dan komt het gewone leven tussendoor. Daar heeft mijn gewone leven nogal
eens een handje van, tussendoor komen als ik ergens enthousiast mee bezig ben.
Dat is ook geen groot probleem maar het veroorzaakt wel
vertraging in mijn handelen en afleiding van mijn tijd. Tijd die ik niet stop
in het afmaken van mijn handwerkproject maar die wel net voldoende ruimte geeft
nieuwe projecten te ontdekken. Projecten waar ik zo blij en vrolijk van word
dat ik bijna niet anders kan dan al vast een stukje proberen. Of alvast een
beginnetje maken. Of ter afwisseling van het grote project te starten
Enthousiasme is een gemoedstoestand
waarbij men zich levendig en uitgelaten gedraagt en een grote geestdrift en
motivatie voor iets of iemand vertoont.
nl.wikipedia.org
Het gevolg van al dat enthousiasme is dat er nogal wat
projecten veel langer blijven liggen dan de bedoeling is. Sommigen liggen al
lange tijd te wachten tot ze eindelijk de doos uit mogen. Anderen liggen
vergeten te verstoffen of worden ergens anders voor gebruikt Nog weer anderen
moeten zeer vee geduld hebben tot ze eindelijk worden voltooid
Het meest beruchte voorbeeld van zo’n laatste project
hangt eindelijk buiten aan de lijn. Trots en lichte schaamte vullen mij als ik
de deken voor mijn middelste zie wapperen Negen jaar heeft de jongen er op moeten wachten Negen jaar!
Het begon zo goed Ik kwam op facebook een cal tegen (een
cal is een patroon wat door een groep mensen tegelijkertijd wordt gehaakt) Ik vond het
een mooie deken en liet hem aan jongste zien Deze werd ook enthousiast en vroeg
of ik deze voor haar wilde maken. Middelste hoorde dat en vroeg of ik voor hem
ook een deken wilde maken Natuurlijk gun ik beide kinderen zo’n mooie, warme
deken dus vol enthousiasme gingen we aan de slag. We kozen samen kleuren uit,
ze kozen allebei welke variant van de deken ze wilden en moeders ging aan de
slag.
Zoas heel vaak bij mij raakte ik uit het ritme door
gebeurtenissen in het dagelijks leven Beide dekens werden geregeld aan de kant
gelegd en even zo vaak pakte ik ze weer op Maar na verloop van tijd merkte ik
dat ik de groentintendeken voor jongste makkelijker oppakte dan de roodzwarte
voor middelste.
Zwart garen is een behoorlijke uitdaging. Men zegt niet voor
niets “als je iets zelfgemaakts krijgt beteken je veel voor een persoon. Is het
van zwart garen dan ben je heel bijzonder en zeer geliefd.” De steken zijn
moeilijk te zien waardoor er bij dit uitdagende patroon enkel bij daglicht kon
worden gehaakt. En zelfs ik heb daar niet heel veel van beschikbaar voor handwerken.
Daar kwam boven op dat ik in deze variant heel veel meer
fouten maakte dan in de groentintendeken. Nog nooit heb ik zoveel uitgehaald en
herhaakt. En opnieuw uitgehaald en herhaakt. En nog maar eens uitgehaald. En
nog eens. En nog eens. Mijn enthousiasme voor deze deken verdween als sneeuw
voor de zon.
Eens in de zoveel tijd werd het schuldgevoel zo groot
dat ik de deken toch weer pakte, het patroon weer opzicht en vol goede moed
opnieuw verder ging. Tot het patroon weer niet uitkwam en ik weer alles wat ik
er aan gehaakt had weer kon uithalen.
Vorig jaar was ik het zo spuugzat dat ik al mijn moed
verzamelde en middelste gevraagd heb of ik wel een andere deken mocht maken met
het door hem uitgezochte garen. Gelukkig ging hij snel akkoord. Hij wilde
gewoon heel graag een door mij gehaakte deken en de kleuren die hij ooit eens heeft
uitgezocht.
Het is een enorme deken geworden. De voorzichtig
geschatte maten zijn 220 cm x 250 cm. Dat is best groot maar er moet ook een
beer van een vent onder passen. En sinds gisteren is hij af. Eindelijk is dit project
zonder einde afgerond. En omdat ik een heel nieuwe deken ben begonnen bleef het
begin van de andere deken over Daar is de kat nu heel gelukkig mee. Die is net
zo gek op gehaakte dekentjes als mijn
middelste en mijn jongste kind.