Afgelopen week hoorde ik op de radio de achtergrond bij het
nummer ‘almost cut my hair’. De presentator sprak over nare gebeurtenissen zoals
moord op publieke personen, oorlogen, rampspoed. Dat de schrijver er zo van ondersteboven
dat hij als reactie bijna zijn haar afknipte en daarmee zichzelf bijna
verloochende.
Het raakte me. En omdat het me raakte ben ik gaan googelen
of de intentie die er aan toe werd geschreven een beetje klopte. Dat is altijd
een lastige helemaal omdat David Crosby het zelf omschrijft als “the most
juvenile set of lyrics I’ve ever written.” Maar na veel vijven, zessen en internetpagina’s
lijkt het inderdaad dat de intentie van de song is dat iemand zo paranoïde word
van alle ellende in de wereld dat hij zich bijna conformeert aan de norm van de
maatschappij. Bijna.
De intentie van de song raakt me omdat het zo ontzettend
raakt aan één van mijn grootste innerlijke strijden. Ik houd niet van het
gevoel een buitenstaander te zijn maar wil mij niet ten koste van mezelf aanpassen.
Lange tijd heb ik dat geprobeerd en was daar weinig succesvol in. Het enige wat
ik ermee bereikte was dat ik me van mezelf vervreemde.
Toen ik in een gesprek voor burgerschap vertelde dat ik
vooral dicht bij mezelf wil blijven en me niet teveel wil aanpassen aan wat ik
denk dat men van me verwacht, was mijn gesprekspartner met stomheid geslagen. “Ik
vind het zo’n sterke kant van je dat je zo jezelf bent. Waarom zou je denken
dat je dat niet bent?”
Oei, dat was confronterend. Zo bijzonder hoe dat in mijn
hoofd dan weer werkt. Alsof het niet simpel kan zijn omdat het nooit eerder simpel
was. Of zoiets.
Het blijft wel opletten want soms betrap ik me erop dat
ik mijn persoonlijkheid een beetje zou willen aanpassen. En soms doe ik het
bijna. Gelukkig besef ik tegenwoordig op tijd dat het niet nodig is. Ik ben
goed genoeg.
Bijna =
1) Amper 2) Bekant 3) Bijkans 4) Bijwoord 5) Haast 6) Nagenoeg 7) Net niet 8)
Ongeveer 9) Op weinig na 10) Praktisch 11) Vrijwel.