De laatste
dag van het weekend. De laatste dag waarop u rustig aan kan doen. Vanmiddag
komen namelijk de grote druktemakers weer thuis en zullen u en uw gezin weer
terug in het gareel moeten. Het schema voor volgende week ligt al klaar.
Morgenochtend nog even goed controleren en dan kan het draaiboek weer gaan
draaien.
Morgen gaat
de derde week in waarin manlief weer drie ploegen werkt. Het is nog enorm
wennen. Een jaar lang heeft u in een ander ritme geleefd, een tiendaags schema
over een zevendaags schema. Erg lastig met plannen. Erg lastig om aan gewend te
raken. Maar ook erg prettig doordat manlief minder moeilijke ochtenddiensten
heeft. Ook prettig omdat hij veel taken thuis kan overnemen. Prettig tijdens en
na uw ziekenhuisopname na het hartinfarct. Erg lastig omdat hij tijdens en net
na uw ziekenhuisopname zoveel taken overnam. Een valkuil waar u beide met open
ogen bent ingelopen.
U denkt dus
dat het weer enorm wennen zal zijn, de drie ploegen, maar na veel prakkiseren
bent u tot de conclusie gekomen dat het een zegen is. Het geeft de kans om het
evenwicht te herstellen. U krijgt eindelijk weer wat meer
verantwoordelijkheden. En manlief kan afstand nemen van diezelfde
verantwoordelijkheden. U kunt beiden weer volgens een logisch schema leven. Uw
gezin heeft weer meer duidelijkheid.
Dat is niet
de enige verandering. Zowel manlief als u hebben een behoorlijke mentale klap
gehad. U komt er beiden wel weer bovenop, maar duidelijk was wel dat de
draaglast zijn absolute maximum heeft bereikt. Er zal dus op gezinsniveau beter
samengewerkt moeten worden om de lasten en lusten beter te verdelen. En dus is
er nieuw schema opgesteld. Een schema waarin niet alle leuke dingen staan maar
ook wat meer huishoudelijke taken. Het uitlaten van de hond was eigenlijk de
enige klus die door iedereen gedaan moest worden, daar zijn er nu een aantal
bijgekomen. Zo mogen ze zelf hun wasgoed opruimen. Dat scheelt u een hoop
sjouwen met wasmanden. Maar ook het tafeldekken en afruimen werd altijd door
paps en mams gedaan, dat is ook opgedeeld onder alle gezinsleden.
En de allergrootste verandering is dat de zonen op maandag mogen koken. Omdat niemand
verwacht dat dat automatisch eerlijk wordt verdeeld heeft u ook dat in het
weekrooster opgenomen. Het is in ieder geval de verandering waar iedereen het
meest aan moet wennen. U omdat u uw keuken plots moet afstaan, de kinderen
omdat ze plots rekening moeten gaan houden met een planning(boodschappen, hoe
laat gaan koken, wie is er thuis met het eten). En manlief omdat hij erop moet
vertrouwen dat ze leren de boel ook weer op te ruimen. Maar stiekem is het
gewoon ook spannend wat ze verzinnen en of het lukt om het op tafel te krijgen.
En dan liefst zonder hulp van mams.
OH dat schema is een zegen hoor. Hebben wij in die periode ook gedaan. Schema en iedereen hield zich er redelijk aan. Het was wennen, maar kan me herinneren dat toen alles ook op rolletjes liep. Succes allemaal.
BeantwoordenVerwijderenik heb mij altijd innerlijk stevig verzet tegen schema's en roosters, maar toen dat vorig jaar wegviel merkte ik dat zowel ik als het gezin beter draait met schema's en roosters. We hebben die duidelijkheid en houvast toch echt nodig.
Verwijderen