Na een dagje helemaal niets moeten en doen, begint
vandaag het gewone leven weer. Een soort van gewoon. De week is namelijk tot de
nok toe gevuld met afspraken, open dagen en overlegmomenten. Vandaar ook dat
zondagje niksen.
De dag begint lekker rustig. Wanneer u opstaat zijn
alle zonen al de deur uit voor school, toetsen en tentamens. Manlief is terug
in bed gestapt dus u heeft het huis alleen. Lekker vegeteren tot u zover bent
dat u aan de slag kan.
Net wanneer u overeind komt om eens flink te gaan
huishouden (ahum) komt manlief beneden. Eerst maar even samen koffie drinken
dan. U heeft nog het een en ander te bepraten en dan is de morgen zomaar om.
Tijd voor manlief om te eten en zich op te maken om te gaan werken.
Dat pakt toch anders uit. Plots slaat het virus waar
oudste en u al dagen lang last van hebben toe. Manlief gaat dus helemaal niet
werken maar zijn bed in. U ziet hem de rest van de middag niet weer.
Nu heeft u in de middag ook andere dingen te doen. De
jongste mannen mogen voor hun medicatiecontrole. Tegenwoordig dus met een man
minder maar nog steeds bent u er een flinke tijd mee onder de pannen. De
jongens worden weer even gewogen, gemeten en doorgelicht. Er wordt besproken
hoe het met ze is gegaan sinds de vorige afspraak en hoe het nu gaat. Een
prettige check up.
Ondanks dat u vanavond niet hoeft te koken lijkt u
niet toe te komen aan echt even tijd voor uzelf te nemen. Nou ja, morgen weer
een dag. En dan heeft u genoeg tijd om te hobbyen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten