Het lijkt wel alsof alle kinderen vandaag
opstartproblemen hebben. Ze zijn allemaal maar net op tijd uit bed om op tijd
te kunnen vertrekken. (Al blijkt oudste stiekem tijd zat te hebben, hij was
alleen even vergeten te melden dat ie een half uurtje later mocht vertrekken.)
Ondanks dat u jaren geleden al heeft geleerd dat dat
niet uw verantwoordelijkheid is, blijft u het ergerlijk vinden. Het geeft zo’n
jachtig gevoel aan de ochtend. U houdt daar niet van. U heeft daar ook nooit
van gehouden. Mede daarom is het voor u ook zo moeilijk te begrijpen.
Zelf was u altijd van het soort dat een uur voor
vertrek op stond. Tijd om wakker te worden. Tijd om koffie te drinken. Tijd genoeg
om op tijd te kunnen vertrekken. En u stond standaard tien minuten voor de bus
kwam bij de halte. Nee, in dat opzicht lijken uw zonen meer op hun vader. Die
stond vijftien minuten voor de lessen begonnen op. En redde het toch elke dag
weer om op tijd te zijn.
De dag is eigenlijk niet zo heel interessant. Alles gaat
gewoon zijn gangetje. U houdt huis. U doet boodschappen. U kookt. U haakt.
Gewoon een gewone dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten