Ging het opstaan van de jongste twee zonen gisteren al
niet briljant, vandaag maken ze er een nog groter potje van. U heeft ze er
stevig op aan gesproken en gedreigd ze dan maar niet meer te roepen. De meest
gehoorde smoes kwam meteen weer voorbij, ‘mijn wekker ging niet af’. Nonsens
natuurlijk. Ze negeren dat geluid gewoon omdat ze er op rekenen dat papa of
mama wel zorgt dat ze niet te laat komen.
Zelf zet u ook elke dag een wekker, controleert of de
tijd correct is en kijkt of u hem daadwerkelijk hebt ingeschakeld. U denkt dat
de jeugd dan toch ook wel een wekker kan aanzetten op een smartphone.
Morgen maar eens kijken of ze dat is gelukt en anders
met manlief een strijdplan opstellen en ze het zelf laten uitzoeken met dat
opstaan en op tijd komen.
Uw dag verloopt wat minder soepel dan u had verwacht.
Het is druilerig weer en daar heeft u flink last van.
In de ochtend schrijft u vervolgens een blog over iets
wat nog steeds veel gevoel bij u oproept. Iedere keer dat u het herleest raakt
u flink geëmotioneerd. Niet fout, al drukt het wel op uw gemoed.
Wanneer u ’s middags het groentepakket heeft opgehaald
krijgt u een flinke knauw. U zit thuis nog minstens een uur na te hijgen. Het
duurt ook flink lang voor de medicatie enige verlichting geeft.
Uiteindelijk knapt u toch weer een beetje op, maar u
plant voor vanavond maar geen arbeidsintensieve
dingen meer in. U kunt beter zitten haken en darts kijken. Dat is even de
gezonde keus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten