Het gaat weer een stuk beter met de ademhaling.
Gelukkig maar want u was al snel zat van dat gevoel dat er een baksteen op uw
borstkas lag. Nu voelt het meer alsof u een iets te strak corrigerend hemd aan
heeft. Niet dat u dat gevoel kent natuurlijk. Uw corrigerende hemdje past prima
en is nergens te krap.
U maakt er nu wel grapjes over maar u zat gisteren
toch best in de piepzak. U had het niet zien aankomen. Geen inleidende problemen.
Geen moment dat u dacht dat u ergens heftig op reageerde. Niets waar u het
gevoel van had dat u het er benauwd van zou krijgen. Ook in het weer heeft u
nog steeds niet kunnen ontdekken of er weer is waarbij u meer last heeft. Of
juist minder.
Nu weet u best wel dat u niet alles hoeft te snappen. Of
te kunnen verklaren. Of uit te leggen. Maar dat gaat u niet altijd makkelijk
af. Uw hoofd wil zo graag dat alles logisch is. En dat is dit dus niet. En daar
zal u zich toch naar moeten voegen. Luisteren naar het lijf is en blijft het
devies. En dus doet u ook vandaag niets geks. Gewoon wat lezen, beetje haken,
eten koken, hond uitlaten. Gewoon de dingen die u doet als u van uw lijf weer
even pas op de plaats moet maken.
Het levert geen interessante verhaaltjes op, maar het
maakt wel uw leven een stukje aangenamer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten