Het is toch wat. De persoon die eigenlijk nooit ziek
is wordt al drie dagen gevloerd door een virusje. Dat is zowel voor hem als
voor u een vreemde gewaarwording. Dat slungelige puberlijf is dus toch niet
overal tegen bestand.
Hoewel hij graag elke dag opnieuw probeert of school
of stage gaan lukken heeft u vanochtend besloten dat hij sowieso niet voor
donderdag de deur weer uitkomt. Dat vindt hij wel balen want geen stage, geen
paardrijden , geen boerderij en geen voorlichtingsavond van diverse opleidingen.
Maar u heeft het gevoel dat u echt even streng moet zijn anders blijft hij aan
kwakkelen.
Uw dag verloopt verder vrij standaard. U houdt wat
huis, doet wat was, haakt wat boompjes en wandelt met de hond.
Aan de wandel
valt u het verschil op met zondagochtend. Waar toen het licht door de
boomtakken heen speelde op het pad is het nu grijs en nat. Bijzonder hoe
hetzelfde pad er dan zo anders uit ziet. Van vrolijk naar somber in twee dagen
tijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten