Wat is dat toch met u? Altijd als u iets maakt waar u
blij van wordt maakt u fouten als het bijna klaar is.
Uw felixsjaal hoefde vandaag nog maar twee toeren.
Twee keer een rondje haken. Twee keer een patroontje herhalen. En u presteert
het om de eerste van de laatste twee toeren tot drie keer aan toe geheel te
moeten uithalen omdat u een kapitale vergissing heeft gemaakt. Een foutje wat
niet te verdoezelen is. Een onoplettendheidje met te grote gevolgen om te
negeren.
U baalt stevig. Vooral de derde keer. U had de sjaal
zo graag af willen hebben. U had er mee willen pronken en in dit blog aan
iedereen showen. De geachte lezer zal helaas nog even moeten wachten op het
eindresultaat.
Buiten haken en uithalen gebeuren er ook nog andere
dingen in uw leven. Middelste en jongste gaan naar school. Oudste werkt.
Manlief houdt huis. U doet boodschappen. En jongste heeft vandaag ook een gesprek
voor een nieuwe stage. En wat voor één.
Jongste gaat de tweede helft van het schooljaar
stagelopen bij een plaatselijke kunstenaar. Hij zal zich vooral richten op het groenonderhoud op
het terrein, maar wegens zijn grote interesse in metaalbewerking zal hij ook af
en toe in de werkplaats mogen klussen om daar van alles te leren over
metaalbewerking. Jongste is erg blij en zeer enthousiast.
U bent ook erg blij want wat u tussen de regels door hoort
als jongste honderd uit aan het vertellen is, is dat deze man tijd heeft
gestoken in kijken wat hij deze jongen die bij hem wil stage lopen kan bieden.
Of hij de nieuwsgierigheid, leergierigheid en enthousiasme van deze stagiair kan
bevredigen. Het klinkt alsof deze man het stageverzoek van jongste zeer
zorgvuldig heeft gewogen. En dat vindt u zeer positief.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten