dinsdag 14 december 2021

#wot deel 49, 2021

 

Disney's prinsessen

Al ver voor de Disney-prinsessentrend was ik een prinsessenmeisje. Ik kon me niks mooiers indenken dan een prinses zijn, mooi, slim, geliefd en met honderden mooie jurken, schoenen en sieraden. Prinsessen waren ongeveer alles wat ik volgens mijzelf niet was en dus droomde ik graag weg bij de sprookjeselpees die ik draaide op mijn kofferpick-up.

 

Toen ik wat ouder werd keek ik plots heel anders tegen zo’n prinsessenleventje aan. Altijd maar opgedirkt moeten zijn, lief lachen, vriendelijk zijn en vooral geen uitgesproken mening hebben. Wat een keurslijf. Dan was je toch niet goed snik als je dat zou willen? Alleen in een gouden kooitje met continu mensen om  je heen die wilden dat je je opzitkunstje liet zien.

 

Prinses = 1) Adellijke titel 2) Dochter van een koning 3) Dochter van een vorst 4) Koningsdochter 5) Sprookjesfiguur 6) Vorstenkind

 

Ondertussen ben ik qua sprookjesprinsessen wel weer een beetje bijgedraaid. Ik besef dat het een sprookje is. Weliswaar met een vrij stevig keurslijfvoorbeeld maar uiteindelijk niets meer dan een sprookje, een verzinsel om kinderen iets bij te brengen. Een gedateerd verhaal om kinderen te behoeden voor onheil, bang te maken voor misstappen en ze te vertellen wat er wel van ze wordt verwacht. Fictie met een achterhaalde moraal.

 

En toch is er iets aan het woord prinses wat me tegen de haren in strijkt. En dat komt door het gebruik van dit woord voor meisjes, dochters en vrouwelijke levenspartners. Als mensen hun kind of wederhelft zo noemen klinkt het toch meestal minder lief dan ze het eigenlijk bedoelen. Ik vind het wat denigrerend klinken, alsof ze geen andere functie hebben dan opzitten, mooi zijn, lief doen en op tijd hun mond dicht houden.

Nog erger klinkt het als mensen prinses gebruiken om kinderen van anderen of een ander vrouwspersoon aan te duiden. Dan wordt de bijklank wat vals, alsof we het over verwende, veeleisende en onmogelijke personen hebben.

 

Kortom, ik wil voor geen goud een prinses zijn. Noem mij maar gewoon koningin-moeder. Dat doet mijn dochter meer eer aan dan het zijn van een prinsessenkind.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten