Ach wat aardig. Uw lijf had nog wat extra’s voor u in
petto. Buiten piepen en kraken heeft het nu ook hoesten op het repertoire gezet.
Dat geeft erg leuke effecten. Na een hoestbui zit u eerst even naar lucht te
happen. Tijdens het praten is plots uw lucht en geluid op. En als het hoesten
geen negatieve invloed heeft op het functioneren van de luchtwegen, reageert uw
blaas overgevoelig. U snapt eindelijk waar dat mens in de reclame het over
heeft.
U bent verstandig en doet ook vandaag uw dagelijkse dingen met de rem erop. Buiten
die rem schakelt u ook uw juniorhulptroepen in. Zo komt u samen een heel eind
vandaag.
Een voordeel van echt weinig puf hebben is dat u
eindelijk weer eens tijd maakt om de #wot ook daadwerkelijk op donderdag te
schrijven. U bent de afgelopen weken nog al wisselvallig geweest in uw
deelname. Dit komt voornamelijk dat u het geregeld voor u uitschuift. U leest
het woord met bijbehorend blog bij Martha, denkt na over het woord en gaat over
tot de orde van de dag. De ideeën rond het woord dobberen wel aan de oppervlakte, maar het duurt
eigenlijk te lang voor u het bij de lurven grijpt en daadwerkelijk gaat typen.
En ook hier geldt geregeld, van uitstel komt afstel.
In de avond gaat u nog eens goed zitten voor de deken
van jongste en haakt twee kantjes. Kat Ivy houdt u gezelschap. Die vindt het
helemaal niet erg dat de deken nog niet af is. Nu kan ze er heerlijk zelf op
liggen.
Maar het einde begint nu toch echt te naderen. Nog
maar vier keer in het rond dan is hij af. Hou vol, hou vast.
Ik ga wel gewoon slapen |
Zou ik hier mogen liggen? |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten