#WOT deel 6-2018

Zin ~ 1) zintuig 2) verstand; = geheugen: van zijn zinnen beroofd; bij zinnen komen het bewustzijn terugkrijgen 3) gevoel: dat streelt de zinnen; zin voor het schone; de zinnen verzetten voor afleiding zorgen 4) lust, begeerte: hij heeft zijn zin gekregen dat wat hij wilde is gebeurd; ik heb er geen zin in trek; kwaad in de zin hebben van plan zijn; studiezin 5) betekenis, nut: wat heeft dat voor zin? waartoe dient het? 6) opzicht: in zekere zin heeft hij gelijk 7) (taalkunde) woord of groep van bij elkaar horende woorden waardoor je uiting geeft aan wat je denkt of voelt

Als ik ergens mee kan worstelen is het wel het goed laten lopen van een zin. Ik goochel wat af met de zinsdelen. Zet ik eerst dit of kan dat beter naar achteren? Als ik dit hier neer zet krijgt het teveel nadruk. Wat gebeurt er als ik dat dan daar neer zet? Klopt deze zin zo wel?

Wat vooral mijn manco is, is dat ik veel te veel wil zeggen in een volzin. Eigenlijk wil ik het allerliefst alles wat ik te zeggen, schrijven of melden heb tussen hoofdletter en punt proppen. 

Wanneer ik praat lukt me dat meestal wel. Dan ben ik niet bezig met zinsopbouw, enkel met wat ik wil zeggen. 

Hier in huis kun je daar ook niet te lang over nadenken want dan is er ruimte voor iemand anders om het verhaal te kapen, spreektijd in te nemen, een nieuw onderwerp te starten of gewoon opnieuw beginnen met het eigen verhaal.

Als ik schrijf is er meer dan genoeg tijd en ruimte om te formuleren. En het lijkt wel alsof dat me nekt. Teveel tijd, teveel nadenken, te mooi willen schrijven.

Soms lijkt schrijven veel op zingen. Natuurlijk is mooi zingen belangrijk maar door teveel bezig te zijn met mooi zingen verlies je de intentie van het willen vertellen.

Af en toe ben ik zo bezig met taal verfraaien dat ik de intentie van mijn verhaal vergeet. Ik wil per se dat ene mooie woord gebruiken waar ik even niet op kan komen. Ik wil dat ene spreekwoord gebruiken maar hoe het ook alweer precies ging moet ik even nakijken. Die uitdrukking, zal dat spreektaal zijn?  Ik heb wel heel vaak dat woord gebruikt, even denken of ik een mooi synoniem ken.

Als ik lees kan ik genieten van mooie zinnen. Als ik schrijf verzand ik in het willen verfraaien van zinnen. En het is zo onnodig. Want de mooiste zinnen brengen de essentie over. Daar is vaak geen mooischrijverij voor nodig.

In haar begeleidende blog vertelt Martha dat het woord 'zin' al eens eerder aan bod is geweest. Hier kun je lezen wat toen mijn gedachten daarover waren.