Zo emotioneel als u gisteren was, zo kalm voelt u zich
vandaag. Natuurlijk brengt de keuze hulp te vragen rust, maar u weet ook wel
dat dit wel een beetje deel is van uw masker. U bent zo volleerd in het
wegstoppen van uw onrust, verdriet en onmacht dat u zelfs uzelf kan wijsmaken
dat alles weer oké is.
Wees nou maar eens niet dapper, sterk en veerkrachtig.
Erken dat de emoties gisteren zo alom aanwezig waren dat ze echt nog niet
weggeëbd zijn. Sta uzelf toe u instabiel te voelen. Dan vraagt ‘men’ zich maar
af of u wel in orde bent.
U vindt het lastig zo open te vertellen over uzelf. U
bent in uw hoofd al weer lekker bezig met invullen wat anderen hier wel niet
van zullen vinden. U bent goed bezig uw negatieve zelfbeeld te bevestigen. U
stelt u vast aan, u zult wel aandacht nodig hebben, u heeft nog nooit gespoord,
u doet nou eenmaal graag moeilijk en meer van dat soort dingen.
Wat het nog lastiger maakt is dat u wilt schrijven
zonder rekening te houden met die veronderstelde negatieve meningen. En u wilt
zich niet verontschuldigen of verantwoorden. U bent wie u bent en het is wat
het is, wat dat ‘het’ ook moge zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten