De afgelopen
dagen waren nogal een achtbaan. Vreugde omdat manlief weer thuis kwam, zorgen
om iemand die wederom geopereerd moest worden en een bacteriële infectie bleek
te hebben, op zaterdag energiek en vrolijk, op zondag de man met de hamer en ziek
in bed. U heeft het allemaal mogen mee maken. En u komt er door heen.
Vandaag
start u de nieuwe week vol goede moed. U bent misschien niet heel energiek maar
de vermoeidheid die u al weken in een houdgreep heeft lijkt afgenomen. En u
heeft ook zin. U wilt niet alleen van alles doen, u heeft er ook daadwerkelijk
op voorhand zin in.
Natuurlijk klinkt
dat weer wazig. U deed al die hobbydingen toch niet met tegenzin? Nee, dat
klopt. Maar nu merkt u dat u al blij wordt bij de gedachte aan het bezig zijn
met uw hobby. De puzzel van de patroondelen goed op de stof krijgen, het
knippen van de onderdelen uit de stof, de nieuwe puzzel van welk deel aan welk ander
deel bevestigen en hoe dan en natuurlijk de spanning of het eindresultaat is
wat u hoopt dat het wordt.
En genieten
doet u. Maar balen doet u ook. Wanneer u zo ver bent dat u de onderdelen in
elkaar kunt zetten, komt u erachter dat uw naaimachinelampje kapot is. En dat
is balen want dan heeft u geen direct licht op de stiknaden. En uit eerdere ervaringen
weet u dat dat heel onprettig werkt. Eigenlijk is het onwerkbaar. Een losse
lamp is ook geen oplossing, want om het licht direct op het werkgebied te
krijgen moet de lamp deels naast en deels achter de machine staan, precies daar
waar de stof langs moet. En ook uw oude machine biedt geen soelaas. Dat lampje
werkt wel maar heeft een bajonetfitting in plaats van een kleine. Het
koelkastlampje is te groot. U heeft dikke pech. Er wordt vanavond geen jurk in
elkaar gezet.
Hopelijk voelt
u zich morgen net zo goed als vandaag. Dan kunt u een lampje halen en snel aan
het werk. Misschien is de jurk dan wel af, gewassen en droog voor de opening
van woensdagmiddag. Als deze tenminste zo mooi wordt als u nu geneigd bent te
denken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten