Vandaag
heeft u een missie. U wilt uw jurk maken. Nee, u moet en u zal uw jurk maken. U
zal alles op alles zetten om de jurk af te krijgen. Daarom staat u al snel na
het ochtendritueel in de buurtsuper voor een naaimachinelampje. Want dat is
toch wel het grootste obstakel.
Wanneer u
thuis komt wil u meteen aan de slag gaan. U moet het beginnen nog even
uitstellen want u heeft maar net het lampje in de machine gedraaid wanneer de
telefoon gaat. Tijd voor de dagelijkse update over uw vader. De jurk zal nog
even moeten wachten.
Een half
uurtje later gaat u aan de slag. Het patroon is niet heel ingewikkeld maar wel
behoorlijk bewerkelijk. U bent dan ook best tevreden als u aan het begin van de
middag de voor- en overslagpanden in elkaar heeft zitten. Met een slag om de
arm gaat u er op vertrouwen dat u morgen niet uw reservekloffie aan hoeft.
Niet dat dat
een grote ramp zou zijn, maar u wilt toch wel heel graag de jurk aan die nog
steeds in onderdelen op uw werktafel ligt. Het zijn alleen wel al veel minder
onderdelen dan toen u vanmorgen begon. Dit kon wel eens helemaal goedkomen.
Gelukkig
maar want u heeft toch ook nog wat andere dingen te doen vandaag. Er zal toch
gegeten moeten worden.
Na het eten
gaat u snel weer aan de slag. Met resultaat. Het lukt u. De jurk is af. Zonder
problemen, zonder foutjes, zonder slordigheidjes. En hij is nog mooi ook. Dat
weet u heel zeker want toen u het eindresultaat aan manlief showde was zijn
spontane opmerking: ”Ik vind ‘m leuk.” Een groter compliment bestaat niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten