Persoonlijk
houd ik van een ruime planning. Ik sta liever vijf minuten ergens te wachten
dan dat ik net op het laatste nippertje aan kom rennen.
Ik merk dat
ik niet alleen bij afspraken graag op tijd aanwezig ben. Ook met inleverdata,
beltijden en publicatiemomenten houd ik van op tijd. Alleen daar lukt het een
stuk minder goed. Helemaal als de agenda wat voller is loop ik tegen een vreemd
fenomeen aan.
Neem bijvoorbeeld een mail met een
uitnodiging. Ik ontvang de mail, lees hem zorgvuldig door, zie de beschikbare
afspreekmomenten en uiterste aanvraagdatum en klik de mail dicht. Ik moet
meestal even de kalender, de agenda en de diverse school- en werkroosters
bekijken voor ik een afspraak kan maken. Dat doe ik vrijwel altijd direct na
het lezen van de mail. In mijn hoofd ga ik de mogelijkheden af, neem een
besluit wanneer het het beste uitkomt, stel in mijn hoofd een mail op. En
vergeet vervolgens de mail ook daadwerkelijk te schrijven. Meestal kom ik daar
wel op tijd achter, maar geregeld gebeurt het me dat ik op de valreep een mail
stuur.
Afgelopen
week merkte ik dat ik tegen hetzelfde onbedoelde uitstelgedrag aanliep bij het
bloggen. Ik las de opdracht, ging er in mijn hoofd mee bezig en vergat
vervolgens door drukte het bedachte uit te werken. Geen man overboord, want
meedoen is geen verplichting, maar wel tegen de afspraken met mezelf in.
Vandaar dat er op de valreep toch nog een blog van mij in de #sg16b-reeks
verschijnt.
structuur, je kunt niet zonder, fijn dat je meedoet
BeantwoordenVerwijderen