#WOT deel 42

Fantasie ~ verbeeldingskracht, vindingrijkheid droombeeld, verbeelding gril, luim

Jarenlang heb ik gedacht dat ik weinig tot geen fantasie had. Ik vond mijzelf weinig creatief, vindingrijk of beeldend. Voor mijn gevoel stokte mijn gedachtegang altijd als het aankwam op zelf verzinnen. En dat vond ik zo spijtig. Ik wilde niets liever dan gekke invallen uitwerken tot een heel eigen ontwerp, verhaal, tekening of wat voor creatie dan ook. Ik wilde artistiek en een beetje maf zijn. Want ergens had ik het idee opgelopen dat dat de ontsnapping zou zijn uit het keurslijf waar ik mij in gevangen voelde.

Hoewel de gekke invallen volop aanwezig waren leek het mij te ontbreken aan fantasie om ze om te zetten in daden. Tot grote teleurstelling van mijzelf. Op fröbelgebied ging het pad ook niet over rozen. Wat ik voor ogen had en wat er uit mijn handen ontstond lag mijlenver uit elkaar. Voor handwerken als breien, haken en borduren bleek ik een ongezonde dosis ongeduld te hebben. Ik bleek een totaal gebrek aan enig talent voor de schilderkunst te hebben. Bij het opknappen van meubeltjes of het pimpen van blankhouten dingetjes zat mijn onhandigheid en niet bijster goed ontwikkelde fijne motoriek me in de weg. Het enige wat ik wel kon was het maken van kleding. Maar ja, dat had weinig met fantasie te maken. Dat was gewoon het volgen van een patroon wat iemand anders had bedacht.

Blijkbaar was fantasie en scheppingskracht niet voor mij weggelegd. Ik hing het idee van het zijn van een creatieve geest aan de wilgen. Maar de hang naar expressiemogelijkheden bleef. Mijn hoofd stroomde toch niet voor niets geregeld over van de ideeën? Er moest ook voor mij een manier zijn deze in iets tastbaars om te zetten.

Een speciaal moment valt er niet aan te wijzen. Geen grote gebeurtenis die de omslag betekende. Maar op een gegeven moment besefte ik mij dat ik wel heel goed was in het bedenken van rampscenario’s. Ik kan piekeren als de beste. Ik kan zo goed piekeren dat mijn hersens op hol slaan van de hoeveelheid rampspoed die ik bij elkaar fantaseer. Een poster die ik ooit eens zag, kwam me in gedachten “Piekeren is gewoon de verkeerde kant op fantaseren”.

In plaats van mij te storen aan mijn gepieker ging ik ze gebruiken om er verhalen van te maken. En daar werd ik zo blij van! En iedere keer als ik weer een van mijn kronkels in een verhaal heb verwerkt voel ik mij euforisch. Eindelijk heb ik mijn manier gevonden. Eindelijk kan ik mijzelf bewijzen dat ik verre van fantasieloos ben. Ik heb mijn expressiemiddel gevonden. Ik fantaseer. Ik creëer. Ik ben.

Write On Thursday. #WOT. Iedereen kan meedoen, het is een creatieve schrijfopdracht, vrij om te bepalen hoe je dat wilt doen, zoals het bij bloggen hoort en mag kort, lang, in blog, flog- of vlogvorm. Het gaat erom dat je het woord wat elke donderdag gebruikt gaat worden in z’n meest vrije vorm kan uitleggen. Wat vind je ervan, hoe denk je erover, heeft het een metaforische werking, zijn er vergelijkingen, kun je een anekdote terughalen, laat het je dromen of is het vlak en abstract? Wil je andere #WOT woorden terugvinden, check hier! Vergeet ook niet de link naar je eigen blogpost in de reacties te zetten zodat anderen je blog kunnen lezen en reageren.