Sporten met ADHD/ASS

Al jaren speelt onze oudste met veel plezier waterpolo. Maar dit seizoen begonnen we wat strubbelingen op te merken tussen zoon en zijn begeleider en zijn coach. Helemaal precies de vinger er op leggen lukte ons niet, maar wij kregen het idee dat deze personen niet helemaal weten hoe ze met kinderen met een stoornis moeten omgaan. De tips die wij als ervaringsdeskundigen gaven leken niet opgepikt te worden of zelfs weggewuifd. Toen wij hoorden dat ze naar een voorlichtingsbijeenkomst over ADHD, ASS en sport gingen juichten wij dat dan ook toe. Aan een  grote omslag dachten we niet maar aan kleine aanpassingen en verbeteringen in de communicatie met ons kind hoopten we wel.

Helaas bleef de negatieve kijk op onze zoon. Deels wel begrijpelijk, maar ik had zo gehoopt dat ze met meer informatie over impulsiviteit en de invloed van prikkels van buitenaf iets meer begrip voor zijn gedrag zou kweken.

Hoe negatief de kijk op onze zoon is, bleek toen hij zich aan wilde melden voor een tweedaags toernooi. Er werd aangedrongen op een gesprek waarin meegedeeld werd dat hij zondereigen begeleiding niet mee mag. Manlief is het gesprek aangegaan en heeft zich keurig gedragen maar een duidelijk antwoord waarom ze hier toe besloten hebben heeft hij niet gekregen. Want buiten dat zijn impulsiviteit en drukke gedrag niet altijd  makkelijk zijn veroorzaakt hij geen problemen. Ook volgens de begeleidster niet.

Ik heb het gevoel dat wij als ouders en zij als coach/begeleiders in een patstelling staan. Wij hebben het gevoel niet gehoord te worden. En het lijkt alsof zij niet weten hoe om te gaan met ons kind. Omdat wij het heel belangrijk vinden dat onze zoon blijft sporten en hij deze sport zo graag beoefend wil ik bijdragen aan een mogelijke oplossing. Door bovenstaande patstelling en onze emotionele betrokkenheid kunnen wij dit als ouders niet zelf.

Als de begeleiders/coach er mee instemmen wil ik een paar weken lang een begeleider met onze zoon laten mee gaan. Iemand die hem observeert tijdens de trainingen, omkleedmomenten en wedstrijden. Maar ook de manier waarop er met hem wordt omgegaan door trainers, coach en begeleider. Hoe hij wordt aangesproken en hoe hij daar op reageert. Met als uiteindelijk doel een advies wat wij als ouders, hij als sporter en zij als begeleider/coach kunnen doen om het sporten voor iedereen zo leuk mogelijk te houden.

Wie weet een organisatie die hiervoor geschikt zou zijn? Mag ik dit bekostigen uit het PGB? Wat zijn de te vermijden valkuilen? Kortom, heeft iemand als ouder, sporter, trainer of PGB-er ervaring met dit soort situaties?