#WOT deel 9

Machteloosheid ~ 1) Bewusteloosheid 2) Bankroet 3) Flauwte 4) Inzinking 5) Onvermogen 6) Onmacht 7) onmogelijkheid om iets te doen wat je wel graag wil

Machteloosheid, alleen al het typen van het woord geeft me een leeg, onbestemd en onaangenaam gevoel. Ik houd niet van machteloos zijn. Maar helaas ben ik het heel vaak. Dat is voor een controlfreak als ik bijna onverteerbaar.

Al jaren heb ik te maken met instanties. Mensen die op basis van een korte ontmoeting en stapels en stapels papieren besluiten wat voor onze kinderen, voor ons en voor ons persoonlijk binnen de wetgevende kaders de juiste en meest adequate ondersteuning is. Op die momenten moet ik mijn ziel en zaligheid op tafel leggen en daarna afwachten wat men er van vindt. Of men inziet dat wij zonder ondersteuning dit gezin niet bij elkaar kunnen houden. Of men snapt dat we tevreden zijn met de ondersteuning die we krijgen en daarom niet meer vragen. Of men begrijpt dat we liever zonder hulp zouden willen maar domweg niet kunnen.

Die machteloosheid maakt me af en toe stapelgek. Op geen enkele manier heb ik het gevoel dat ik invloed heb. Het is elke keer maar weer afwachten of en hoe en hoeveel hulp en ondersteuning we toegekend krijgen en hoe hard we daarvoor in moeten knokken. De ene keer krijgen we fluitend, met complimenten, verlenging. De andere keer moeten we alles uit de kast halen, vrienden om hulp vragen en hulpverleners inschakelen om ons recht te krijgen.

Er zijn veel meer momenten dat ik me machteloos voel.

Ik voel me machteloos als ik een van mijn kinderen zie worstelen met zichzelf en wat er op dat moment op hun pad komt en ik kan de pijn en onmacht die dat veroorzaakt niet wegnemen.

Ik voel me machteloos als ik mijn lijf en leven moet toevertrouwen aan een zorgprofessional voor een onderzoek of ingreep.

Ik voel me machteloos als ik denk over het steeds meer onverdraagzame geluid wat de samenleving laat horen.

En toch, ondanks dat ik zo’n hekel heb aan machteloosheid denk ik dat het nut heeft. Machteloosheid laat ons zien dat we ons niet overal verantwoordelijk kunnen en moeten voelen. Het laat me steeds weer beseffen dat ik menselijk ben. En dat is precies wat ik moet zijn, een mens.