dagvoorbijhoroscoop 15-3

Het weekend is weer voorbij gevlogen. Niet raar als u ziet hoeveel uur u daarvan slapend hebt doorgebracht. U maakt zich nog geen zorgen maar u bent wel erg verbaasd over de hoeveelheid slaap die u schijnbaar nodig heeft. Hopelijk neemt die slaapbehoefte binnenkort wat af want er blijft zo wel wat weinig tijd over om al die andere noodzakelijke dingen in te doen. Laat staan tijd om leuke dingen te doen.

Dat kwakkelen wat u doet zit u toch niet helemaal lekker. Natuurlijk is het zo dat alles en iedereen om  u heen ziek, grieperig of verkouden is. En ja, dan zal u ongetwijfeld ook uw virusjes meepakken. Maar het doet zo denken aan vorig jaar rond deze tijd. En dat het dan ook nog eens bijna een jaar geleden is dat uw hart een oplawaai kreeg helpt niet erg mee. En dat de buurman van verderop die vlak voor u het ziekenhuis in ging met een hartinfarct net opnieuw met een infarct het ziekenhuis inging ook niet.

Tussen de virusjes door het u het al opgemerkt. Uw gevoelens van toen komen terug. Alle angst, alle eenzaamheid, al het verdriet. Dat hoort ook. Zo gaat het verwerken bij u. Het eerste jaar neemt de heftigheid van de emoties af. Wanneer het ongeveer een jaar geleden is komen de emoties vol en heftig terug. Het jaar daarop weet u nog hoe die emoties voelden en daarna begint het minder belangrijk te worden. Want dat het twee weken terug vijf jaar geleden is dat u door brand uw huis uit moest was niet in u opgekomen als u niet afgelopen week had zitten rekenen hoe oud het fornuis dat een beetje raar lijkt te doen eigenlijk is.

Maar het is dus bijna een jaar geleden. En u bent aan het kwakkelen. En u moet vaak hoesten. En uw conditie holt achteruit.

Gelukkig zijn er ook grote verschillen. U ziet er wel moe uit maar bent niet grauw. U heeft wel hoestbuien maar zonder lucht benemende pijn. Uw conditie laat u wel in de steek maar u heeft niet het gevoel dat u geen lucht meer kan binnen krijgen en met bewust ademen uw hartslag weer naar beneden.

Maar als u niet snel echt gaat opknappen gaat u toch even voor de zekerheid even bij de huisarts lang. Want met het opnieuw voelen van de angst en de eenzaamheid is u vooral duidelijk geworden dat u zich nooit meer zo bang en alleen wilt voelen als toen op die brancard in Zwolle, bijna een jaar geleden.