Drie jaar alweer. Drie jaar na die ene zaterdag in
april. Het is niet meer op de voorgrond maar nog steeds volledig verweven met
alles wat u doet. Het zit nog steeds onder de oppervlakte.
Vooral in deze
periode van het jaar houdt het u bezig. Als de winter al zo lang duurt, de verkoudheden maar
blijven hangen, het stressgehalte over schoolkeuze oploopt en de zon maar niet
wil gaan schijnen.
Maar hé, u leeft! En dat mag gevierd worden.
Traditiegetrouw bent u dit wezen vieren bij uw lieve
vriendin die haar geboortedag viert op dezelfde dag als u uw ik leef! dag
viert. Een mens start soms vreemde tradities. Maar deze bevalt wel dus u hoopt
dat ze nog lang in ere kan blijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten