Het wordt een echte rommel-maar-aan-zondag. Zo’n dag waarop iedereen
van alles te doen heeft. Oudste heeft een vriend te logeren. Hij slaapt dus uit
want ze hebben tot diep in de nacht zitten gamen. Wanneer ze eindelijk uit bed
zijn maakt u er een grapje over. Of de loge
denkt echt dat ze op tijd gestopt zijn met gamen of weet niet van uw slaapproblemen
af. Oudste weet wel beter en wijst loge er op dat het echt wel al een uur of
drie was toen ze gingen slapen. Ja, dat komt meer overeen met uw waarnemingen.
Ze kunnen wel denken dat ze zachtjes doen, maar daar zijn ze gewoon veel te
fanatiek voor.
Middelste is zoals bijna altijd redelijk op tijd uit bed. En
dit keer met een goede reden. Hij heeft afgesproken te gaan zwemmen met een
vriend van het logeerhuis. En na een uurtje samen met hem bent u daar best blij
om. Hij vraagt momenteel behoorlijk wat aandacht en begeleiding. Een combinatie
van drukte, aanstaande veranderingen, de tijd van het jaar en puberteit. Prima
te verklaren maar niet altijd makkelijk te handelen. En zeer zeker vermoeiend.
Jongste heeft het het rustigst. Hij heeft enkel een afspraak
met zijn huiswerk en de rommel op zijn kamer.
En u? U heeft afspraken met de was, met het fornuis en
tadaaa, de kerstspullen. Want zo’n rommel-maar-aan-dag is prima om de kerstboom
op te tuigen en de woonkamer in kerstsfeer te brengen. Tenminste, dat is wat u
dacht. Het bleek ook dit jaar weer iets meer voeten in aarde te hebben. Eerst
wordt uw geduld op de proef gesteld door
middelste, die terug is uit het zwembad en jongste die u ‘even’ helpen de boom in elkaar te zetten
waarbij ze stelselmatig de gebruiksaanwijzing en uw systeem negeren.
Omdat de tijd gewoon doortikt besluiten manlief en u de
taken te verdelen. Hij doet de lampjes en u, met het oog op uw ernstig
geslonken geduld gaat even in de keuken aan het werk.
Helaas zijn de geluiden vanuit de woonkamer niet erg
opwekkend. U gluurt even en ontdekt dat manlief een streng lampjes heeft
gemold. Hij kon niet aan zien dat er een aantal lampjes in het snoer niet
werkten en heeft ze vervangen door andere lampjes. En dat heeft hij al eens
eerder gedaan. En ook toen heeft het lampjessnoer nooit weer gewerkt. We zijn
er alleen nooit achter gekomen waarom niet. En ook vandaag blijft dat een
mysterie.
Hij heeft de kapotte lampjes vervangen door reservelampjes,
heeft het snoer getest, heeft de stekker uit het stopcontact gehaald, de
stekker in het verlengsnoer en toen deed het snoer het niet meer. Kapot.
Kaduuk. Gemold. En dus komt er dit jaar maar een streng lichtjes in de boom.
Jammer. Volgend jaar beter. Trouwens, wanneer u ‘s avonds klaar bent met
versieren valt het u zelf al niet meer op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten