De afgelopen dagen liep de agenda over van de afspraken,
kerstmarkten en gala’s. Daar kwam nog een overlijden in de familie bij en tot
overmaat van ramp kreeg manlief griep. Hoe hard u ook uw best deed. Er was geen
tijd over voor extra dingen zoals met de jongens de stad in gaan om kerstcadeautjes
te kopen. Maar aangezien de jongens vanaf vanmiddag tot dinsdag in het
logeerhuis zijn zal daar toch tijd voor moeten worden gemaakt.
Gelukkig zijn ze beide vandaag vrij. Het lijkt me duidelijk
wat u vandaag dus gaat doen. Maar eerst moet u ze uit bed zien te krijgen. Middelste
gaat het nog wel maar jongste heeft moeite met op staan. Niet heel vreemd als u
bedenkt dat het gisteren 12 uur was voor hij in bed lag, na een leuk gala, waar
hij van te voren best nerveus voor was.
Maar uiteindelijk lukt het u om met beide jongens in de stad terecht te
komen.
Daar neemt u nogmaals de spelregels die u als gezin heeft
afgesproken door en spreekt af waar u elkaar later weer ontmoet en gaat allen
uw eigen weg. U heeft geluk. Al bij de eerste winkel vindt u alles voor uw lootje.
U bent blij dat u heeft afgesproken bij La Place want zo kunt u uw overige tijd
doden met rondsnuffelen in de V en D.
Na enige tijd komt u zeer vermoeid ogende jongste tegen. Hij
is niet helemaal tevreden over het verloop van zijn cadeautjesjacht. Hij heeft
wel al wat gekocht maar kan iets anders niet vinden binnen het budget wat hij
nog tot zijn beschikking heeft. Hij vraagt of er een bouwmarkt oploopafstand
is. Omdat dat er niet meer is zegt u toe om als middelste ook klaar is in de
stad er even langs te rijden.
Een halfuurtje later lopen jongste, middelste en u in de
bouwmarkt. Jongste weet niet precies waar hij moet zijn en vraagt een
medewerker of ze hebben wat hij zoekt. De man is heel behulpzaam en wijst
jongste op de modellen en noemt de prijs, 18,95 euro. Het gezicht van jongste
betrekt. “Heeft u er ook een van 15 euro of minder? Meer geld heb ik namelijk
niet meer.”
De man schudt nee, maar noemt heel behulpzaam namen van
diverse zaken waar hij ze misschien wel voor dat geld kan vinden. Maar bij elke
winkel die de man noemt schudt jongste steeds mistroostiger zijn hoofd. Hij is
al bij al die winkels geweest maar niet gevonden wat hij zocht. De man valt
even stil, kijkt nog eens naar jongste, pakt een model van het rek en zegt: ”Maar
ik kan je wel 20 % korting geven want er zaten kortingsbonnen in de folder. Dan
is het wel minder dan 15 euro. Is Eigenlijk is de korting voor pashouders maar
ik loop wel even mee naar de kassa en regel het voor je.” Jongste is helemaal
blij. En u? U denkt: “Dat zeg ik, kerstmis.” En u bent blij met deze man die
dit zomaar doet voor uw jongste.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten