Picknick in the park

Pine Needle Miners- live muziek bij de picknick (eigen foto)

Gisteren was er ‘Picknick in the Park’ in Meppel. Ondanks dat het al voor de vijfde keer werd gehouden gingen we dit jaar voor het eerst heen. Andere jaren vierden we meestal de verjaardag van de jongste op deze zondag maar dit jaar wilden we, na het horen van vele enthousiaste verhalen, heen.

Aan het begin van de middag vertrokken we met twee goedgevulde tassen, twee dekentjes en voor de jongens droge kleding en handdoeken naar het park. We waren iets eerder dan mijn vriendin met wie we op de P+R-plaats hadden afgesproken dus terwijl ik op haar en haar gezin wachtte togen de mannen alvast naar het park. En ze waren niet de enigen. Gezinnen, stelletjes, vriendengroepen, allemaal zag ik ze de weggetjes naar het park in gaan. Ietwat huiverig verwachtte ik dan ook een grote menigte. Gelukkig bleek het park groter dan ik dacht. Het was een gezellige, maar zeker geen volle bedoening.

De mannen hadden al wat vrienden van ons gevonden en hadden de dekentjes al bij hen neergelegd. We konden dus zo aanschuiven. Het was leuk om te zien hoe er uit allerlei tasjes bakjes met eten kwam. En zakken met broodjes. En doosjes met cupcakes. En flessen drinken. Het gaf ook een beetje een hippie-gevoel. Schuif je kleedje aan, zet je spulletjes neer en tast vooral toe, er is genoeg voor iedereen.

En eigenlijk ging het de hele middag zo gemoedelijk. Soms werd er een kleedje aangelegd, soms werd er weer een opgeruimd. Er schoof eens een vriend aan, en soms ging een vriend weer weg. Ongedwongen, vrijblijvend en gemoedelijk. Helemaal heerlijk.

Van tevoren had ik me toch weer wat zorgen gemaakt of zo’n evenement wel leuk zou zijn voor de jongens. Er zou wel van alles voor kinderen worden georganiseerd maar zou dat ook voor hun leeftijdsgroep zijn? Zou de drukte niet te groot zijn? Zou al die live-muziek niet voor overprikkeling zorgen?

Kanoën op de parkvijver (eigen foto)

Gelukkig kan ik zeggen dat het heel positief uitpakte. Er was juist heel veel voor hun leeftijdsgroep georganiseerd. Ze konden buikschuiven. Er was een survivalbaan. Er kon gekanood worden. En er was iets wat ‘plomp jumpen’ heette. Dit onderdeel was veruit favoriet bij de mannen. Logisch natuurlijk want je werd vanaf een groot luchtkussen de vijver in gelanceerd doordat er iemand aan de andere kant op het luchtkussen sprong. Spannend en spectaculair!

Ook de overprikkeling viel erg mee. Het is goed te merken dat ze wat ouder worden en zelf beter merken wanneer overprikkeling dreigt. Oudste was geregeld even een stukje slenteren. Even weg bij zijn broertjes en andere drukte. Middelste had zijn mp4-speler bij zich en sloot zich daarmee even af voor de omgeving en halverwege de middag lag jongste opgerold in een dekentje stijf tegen me aan. Even terug bij zichzelf om er daarna weer vol tegen aan te gaan.

Wat jongste en middelste ook geregeld deden (en daar ook wat ontspanning kregen) was een van de voorstellingen bekijken die her en der werden gegeven.

Toen we rond acht uur thuis kwamen was dat dan ook tevreden,  voldaan en enthousiast. Dit was een heel leuk feestje!