#WOT deel 6-2018

Zin ~ 1) zintuig 2) verstand; = geheugen: van zijn zinnen beroofd; bij zinnen komen het bewustzijn terugkrijgen 3) gevoel: dat streelt de zinnen; zin voor het schone; de zinnen verzetten voor afleiding zorgen 4) lust, begeerte: hij heeft zijn zin gekregen dat wat hij wilde is gebeurd; ik heb er geen zin in trek; kwaad in de zin hebben van plan zijn; studiezin 5) betekenis, nut: wat heeft dat voor zin? waartoe dient het? 6) opzicht: in zekere zin heeft hij gelijk 7) (taalkunde) woord of groep van bij elkaar horende woorden waardoor je uiting geeft aan wat je denkt of voelt

Als ik ergens mee kan worstelen is het wel het goed laten lopen van een zin. Ik goochel wat af met de zinsdelen. Zet ik eerst dit of kan dat beter naar achteren? Als ik dit hier neer zet krijgt het teveel nadruk. Wat gebeurt er als ik dat dan daar neer zet? Klopt deze zin zo wel?

Wat vooral mijn manco is, is dat ik veel te veel wil zeggen in een volzin. Eigenlijk wil ik het allerliefst alles wat ik te zeggen, schrijven of melden heb tussen hoofdletter en punt proppen. 

Wanneer ik praat lukt me dat meestal wel. Dan ben ik niet bezig met zinsopbouw, enkel met wat ik wil zeggen. 

Hier in huis kun je daar ook niet te lang over nadenken want dan is er ruimte voor iemand anders om het verhaal te kapen, spreektijd in te nemen, een nieuw onderwerp te starten of gewoon opnieuw beginnen met het eigen verhaal.

Als ik schrijf is er meer dan genoeg tijd en ruimte om te formuleren. En het lijkt wel alsof dat me nekt. Teveel tijd, teveel nadenken, te mooi willen schrijven.

Soms lijkt schrijven veel op zingen. Natuurlijk is mooi zingen belangrijk maar door teveel bezig te zijn met mooi zingen verlies je de intentie van het willen vertellen.

Af en toe ben ik zo bezig met taal verfraaien dat ik de intentie van mijn verhaal vergeet. Ik wil per se dat ene mooie woord gebruiken waar ik even niet op kan komen. Ik wil dat ene spreekwoord gebruiken maar hoe het ook alweer precies ging moet ik even nakijken. Die uitdrukking, zal dat spreektaal zijn?  Ik heb wel heel vaak dat woord gebruikt, even denken of ik een mooi synoniem ken.

Als ik lees kan ik genieten van mooie zinnen. Als ik schrijf verzand ik in het willen verfraaien van zinnen. En het is zo onnodig. Want de mooiste zinnen brengen de essentie over. Daar is vaak geen mooischrijverij voor nodig.

In haar begeleidende blog vertelt Martha dat het woord 'zin' al eens eerder aan bod is geweest. Hier kun je lezen wat toen mijn gedachten daarover waren.

dagvoorbijhoroscoop 07-02-2018

En weer zijn er zomaar twee dagen om. Dagen waarin er veel overlegd en gesproken is. Er is nog een kogel door de kerk maar het hoe en wat en wanneer is nog niet helemaal duidelijk en/of zeker, dus daarover later meer.

Duidelijk is wel geworden dat u de afgelopen jaren veel heeft bijgeleerd. Natuurlijk maakt u zich nog wel een beetje druk over keuzes van en voor de kinderen, maar u ligt er niet meer wakker van. U vertrouwt er meer en meer op dat alles wel op zijn pootjes terecht komt. Is het niet links om, dan wel rechts om.

Wat u ook zeker weet is dat uw kinderen nou eenmaal van bijzondere wegen houden. Gewoon rechttoe rechtaan opleidingen volgen is er niet bij. Ze weten het altijd interessant te maken met hobbels, vluchtheuvels, onverwachte afslagen, s-bochten en zelfs u-bochten.

U heeft het vast al eerder gezegd maar het is een feit dat uw kinderen alles behalve saai zijn. Zelfs gewone doordeweekse dagen doorspekt met sleur weten ze te kleuren. Gelukkig maar want u houdt wel van een beetje kleur.

dagvoorbijhoroscoop 05-02-2018

Nu het weekend weer achter de rug is mag alles weer terug in het stramien. Het nieuwe stramien wel te verstaan. Want buiten dat manlief een nieuw ploegenrooster is gaan volgen is er voor jongste ook het een en ander veranderd.

Jongste heeft er voor gekozen in september te starten met de opleiding tot 1^e autotechnicus, een mbo 4-opleiding. Nu hij heeft gekozen voor overstappen naar het mbo hoeft hij geen hgl (groen lyceum= havo-niveau) cijfers meer te halen. Hij kan zich volledig richten op de twee examenvakken die hij nog moet doen voor het vmbo. De andere vakken heeft hij immers afgelopen schooljaar al gehaald.

Jongste moet wel gewoon naar school maar heeft de vrijheid om in overleg ander werk te doen tijdens de lessen die voor hem niet relevant zijn. Er zijn ook vakken waarvan hij de lessen wel blijft volgen maar geen toetsen meer maakt.

Wat hij nog wel moet doen is zijn sectorwerkstuk afmaken. Die zou vorig schooljaar gemaakt worden maar jongste heeft wegens zijn gezondheidsproblemen uitstel gekregen . Hij is ondertussen wel al een heel eind op weg  maar nu wordt het zaak het te gaan afronden.

Als alles goed gaat heeft jongste op 17 mei twee examens en kan hij daarna vakantie gaan vieren. Om dan in september fris en fruitig zich te storten op de autotechniek.

De keuze tot overstappen is zeer zeker niet lichtzinnig tot stand gekomen. Al vanaf december zijn jongste, manlief en u hierover aan het nadenken, overleggen , onderzoeken en rond kijken. Het heeft u zeker wat hoofdbrekens gekost. Iedereen wil toch het allerbeste voor zijn/haar kind. 

Gelukkig heeft een zeer wijze dame jaren geleden al eens tegen u gezegd: “Luister goed naar wat hij wil, want uiteindelijk is hij degene die het kunstje moet flikken.”

dagvoorbijhoroscoop 04-02-2018

Het weekend verloopt relatief rustig. Jongste is logeren, middelste gaat zaterdag overdag naar de boerderij en manlief en oudste zijn zaterdagmiddag en zondagavond op pad.

U bent dit weekend dus veel op uzelf. Niet iets wat u betreurt. U vindt al uw mannen verschrikkelijk lief maar de rust om u heen brengt rust in uw hoofd. Ondanks dat u weet dat u er weinig aan kunt doen heeft uw gezondheidstoestand toch behoorlijk wat innerlijke onrust veroorzaakt. Toch een beetje schuldgevoel, een beetje een gevoel tekort te schieten en een pietsje angst dat er weer iets anders de kop op heeft gestoken. En het enige wat dat kan bestrijden is in alle rust en stilte leuke tijd met uzelf door te brengen.

Wanneer oudste en manlief terug zijn van het zwembad in Heerenveen hebben ze het alvast over de wedstrijden in Joure op zondag. Zoonlief kijkt even in zijn rooster en zegt dan: “Kwart over zes is de eerste wedstrijd.” Geen verrassing, hij heeft het al veel vaker over deze wedstrijden en hun tijdstippen gehad. Maar plots realiseert u iets. Manlief en de auto zijn dus de hele avond weg. Hoe moet jongste nou opgehaald worden?

Vandaag belt u uw schoonmoeder of ze kan helpen. Helaas niet in persoon maar haar auto staat wel tot onze beschikking. Gelukkig, zo gaat dat ophalen wel lukken.

Hoe fijn alle rust dit weekend ook was, u geniet als in de loop van de avond iedereen weer komt binnen druppelen. Het zijn misschien drukke, rare, bijzondere, aanwezige mannen, het zijn wel uw mannen. U mist ze als ze afwezig zijn. En ondanks dat u af en toe stapelgek van ze wordt, bent u stapelgek op ze. En apetrots.

dagvoorbijhoroscoop 02-02-2018

Over de gezondheid zult u het kort houden. Het gaat nog niet beter. U heeft nu met uzelf de afspraak gemaakt dat als het maandag nog steeds niet beter wordt u de huisarts maar eens gaat bellen. Nu door naar de orde van de dag.

U heeft een aantal belangrijke dingen die vandaag per se moeten en dus zet u de rest lekker in de ijskast. Laat de boel maar even de boel. Die boel is morgen ook nog wel de boel. Maar jongste moet toch echt vanavond naar het logeerhuis worden gebracht. En dit keer moet het echt want manlief kan in die rare ploegencyclus niet zomaar eventjes een paar uur vrij nemen.

U gaat vandaag dus weer op zoek naar de balans. En u vraagt hulp. En u doet niets wat een andere keer ook wel kan. 

Wat u wel doet is lekker knutselen. U zet eindelijk uw vest in elkaar. De onderdelen liggen al ruim drie weken klaar dus het is ook wel eens tijd. Toeval wil dat het ook nog eens warme-truien-dag is. U kunt geen betere dag uitzoeken om hem af te maken.

een heerlijk leefvest waarin gedanst kan worden
(met dank aan Karsten, de fotograaf)

dagvoorbijhoroscoop 01-02-2018

Ach wat aardig. Uw lijf had nog wat extra’s voor u in petto. Buiten piepen en kraken heeft het nu ook hoesten op het repertoire gezet. Dat geeft erg leuke effecten. Na een hoestbui zit u eerst even naar lucht te happen. Tijdens het praten is plots uw lucht en geluid op. En als het hoesten geen negatieve invloed heeft op het functioneren van de luchtwegen, reageert uw blaas overgevoelig. U snapt eindelijk waar dat mens in de reclame het over heeft.

U bent verstandig en doet ook vandaag  uw dagelijkse dingen met de rem erop. Buiten die rem schakelt u ook uw juniorhulptroepen in. Zo komt u samen een heel eind vandaag.

Een voordeel van echt weinig puf hebben is dat u eindelijk weer eens tijd maakt om de #wot ook daadwerkelijk op donderdag te schrijven. U bent de afgelopen weken nog al wisselvallig geweest in uw deelname. Dit komt voornamelijk dat u het geregeld voor u uitschuift. U leest het woord met bijbehorend blog bij Martha, denkt na over het woord en gaat over tot de orde van de dag. De ideeën rond het woord dobberen  wel aan de oppervlakte, maar het duurt eigenlijk te lang voor u het bij de lurven grijpt en daadwerkelijk gaat typen. En ook hier geldt geregeld, van uitstel komt afstel.

In de avond gaat u nog eens goed zitten voor de deken van jongste en haakt twee kantjes. Kat Ivy houdt u gezelschap. Die vindt het helemaal niet erg dat de deken nog niet af is. Nu kan ze er heerlijk zelf op liggen.  

Maar het einde begint nu toch echt te naderen. Nog maar vier keer in het rond dan is hij af. Hou vol, hou vast.

Ik ga wel gewoon slapen

Zou ik hier mogen liggen?

#WOT deel 5 2018

Kwijt ~ 1) Bijster 2) Foetsie 3) Niet meer in het bezit van 4) Niet te vinden 5) Onvindbaar 6) Poter 7) Spoorloos 8) Verdwaald 9) Verloren 10) Verloren hebbend 11) Vermist 12) Weg 13) Weg of zoek 14) Zoek 15) Zoek of weg

Mijn kinderen hebben een groot talent voor dingen kwijtraken. Het zal ongetwijfeld iets erfelijks zijn want al mijn kinderen zijn behept met het kwijt-gen. Je kunt het zo gek niet bedenken of ze zijn het kwijtgeraakt.

We hebben kapitalen uitgegeven aan fietssleutels en sloten omdat ze meer dan eens niet meer wist wat ze met hun fietssleutel had gedaan. Of we er nou megasleutelhangers aandeden of de sleutel standaard bij juf lieten inleveren, minstens een keer per maand was en bleef de sleutel onvindbaar. Manlief had zoveel ervaring opgedaan met het openknippen van sloten dat hij een carrièreswitch overwoog.

Het aantal caps en clubshirts wat oudste her en der in Friesland heeft achtergelaten is ontelbaar. Het aantal sokken wat na een gymles nooit weer is teruggekeerd nauwelijks te bevatten. Om over handdoeken en kleding die spoorloos uit het logeerhuis zijn verdwenen maar niet te spreken.

Buiten dat het zeer bedreven kwijtrakers zijn hebben ze geen enkel talent voor zoeken en weer vinden. Als zij het als kwijt hebben bestempeld kan het vlak voor hun neus liggen, ze zullen het niet zien. Het zal een hersenkwestie zijn. Kwijt is kwijt, dan kun je het niet vinden, zelfs niet als je erover struikelt.

Het is ongetwijfeld allemaal zeer herkenbaar voor andere ouders. En toch denk ik dat mijn kinderen anderen overtreffen. Zo raakte oudste zijn jas kwijt op zijn werk, is jongste een Nintendo ds kwijtgeraakt, heeft middelste een paar weken terug zijn paardrijcap laten verdwijnselen op de zorgboerderij, kopen ze (tegenwoordig zelf) drie of vier keer per winter nieuwe handschoenen. En ik vermoed dat ze onderhand aandelen hebben in pennen en geodriehoeken. Zouden ze zichzelf zomaar heel rijk mee maken.

Natuurlijk hebben ze het niet helemaal van een vreemde. Ook mijn warrige brein weet geregeld niet meer waar ik mijn sleutels heb neergelegd. Of in welke jas ik het karretjesmuntje nou had gestopt. Of waar ik mijn telefoon heb neergelegd.

Ook is zeer geregeld mijn haaknaald niet meer op de plek waar ik zeker weten heb neergelegd. Mijn steekmarkeerders en stopnaalden verdwijnen zomaar van hun plek. En mijn agenda zit vaker niet dan wel in de tas waar ik hem toch echt in had gestopt.

Maar dan komt een tikje controlefreak zijn zomaar van pas. Ik heb mijzelf allerlei strategieën en gewoontes aangeleerd. Al denk ik dat de autistische trekken van manlief hierin ook een heel grote rol hebben gespeeld. Die man is zo gestructureerd.

Alles in huis is gestructureerd. De scharen worden altijd op dezelfde plek opgeruimd. De ziekenhuiskaarten, bibliotheekpassen en spaarzegels hebben hun eigen plek. Net zoals pennen, bonnen , post en gebruiksaanwijzingen. En al mijn hobbyspullen verzameld hij op een vaste plek.

Plakband nodig? Rechterrij, middelste laatje. 

Elastiekjes? Bakje waar ‘epices’ op staat. 

Schroevendraaier? In de schuur op de koelkast. 

Een echt goede schroevendraaier? In de schuur in de gereedschapskoffer. Ikeagebruiksaanwijzing? Vastgeplakt op de achter- of onderkant, meestal met inbussleutel erbij.

Die man van mij is zo gestructureerd dat hij alleen wat kwijt raakt als ik het niet goed heb opgeruimd. Of een van de kinderen heeft het in handen gehad. Dan kan hij net zo goed een nieuwe kopen want dan is het onherroepelijk verloren.