Tuinierplezier

Net als half Nederland ben ik vandaag lekker in de tuin bezig geweest. Jongste had vorige week al geschoffeld en wat onkruid verwijderd. Hierdoor kon ik al snel aan de hoofdklus beginnen. Het snoeien.

Ik vind snoeien leuk. Ik ben er niet handig in maar ik snoei via een principe. Mijn geheel eigen principe. Het principe de struik is nu te groot/niet mooi/half dood/uit vorm. Het ergste wat er kan gebeuren is dat ie na het snoeien niet meer leeft/nog steeds niet mooi is/ helemaal dood/ nog steeds uit vorm is. Dan spit ik m dan wel uit en koop een nieuwe. Of te wel, ik snoei vrij radicaal. Ik kan mij wel al beter inhouden dan een jaar of vijf geleden waardoor een struik die ietwat uit vorm was niet meer tot de stam toe wordt kaal gesnoeid, maar de schaar gaat er redelijk stevig in.

Afgelopen week is men bij ons in de straat begonnen met rooien van alles wat te boek staat als gemeentebosjes. In de hele straat liggen grote bergen gerooide bossen. Erg prettig want nu hoefde ik niet alle takken klein te knippen maar kon ze zo bij het andere snoeiafval leggen. (En ja, dat mocht. Men had namelijk niet erg economisch gerooid waardoor de shovel vandaag nog behoorlijk wat restanten uit de grond mocht graven. En de jongeman die dat ding reed stopte speciaal om mij te vertellen dat ik mijn snoeiafval gewoon op de bult mocht gooien. Vriendelijk he.) 

Morgen nog even de struiken in de achtertuin kortwieken en ik kan mij helemaal gaan verheugen op het tuinseizoen. Er kunnen vast en zeker nog wat nieuwe planten ingepast worden. Al ga ik dan wel proberen om met slecht tuinweer naar het tuincentrum te gaan. Daar was het vandaag echt zo enorm gezellig dat ik er nauwelijks weg kon komen.