en weer terug

En zomaar zijn er weer heel veel dagen voorbij. Ik had me nog wel zo voor genomen om elke twee à drie dagen een blog te schrijven maar ik heb nog wat moeite met mezelf tijd gunnen om te schrijven. Natuurlijk heb ik eerst alle andere uitvluchten gehanteerd, geen tijd, geen inspiratie, geen interessant leven, maar uiteindelijk komt het altijd neer op tijd maken.

Zo. Dat is dus duidelijk.  Nu terug naar waar het om draait.

Ik heb me weer weinig verveeld de afgelopen dagen. Veel sleur aangevuld met leuke en minder leuke onderbrekingen. Anderhalve week geleden ging manlief een nachtje en dagje naar Brussel. Leuk voor hem maar ik had er wat meer moeite mee. Waarschijnlijk vooral omdat ik nog steeds wat moeite heb met wennen aan zijn nieuwe ploegenrooster en dit daar nog even bovenop kwam.

Ik heb het wel overleefd hoor. Vooral ook omdat ik erg leuke afleiding had. Want het moment dat ik thuiskwam nadat ik Paul op zijn werk had afgeleverd voor zijn vertrek naar België kwam Marijke aanwaaien. Ze zou bij mij komen eten onderweg naar een vergadering in Joure. De vergadering was afgelast maar het eten niet. Het was nog lang erg gezellig vat het eigenlijk heel goed samen.

Manlief kwam de volgende dag weer thuis waardoor ik weer heerlijk in mijn comfortabele sleur kon kruipen. Beetje huishouden, beetje haken, af en toe boodschappen doen, beetje opvoeden, beetje huisdieren verzorgen enzovoort. Tussendoor even naar de dierenarts met Ivy. Manlief heeft op woensdag nog een feestje op het werk. We hebben het eerste rapportgesprek van deze periode. Gewoon zoals de dingen gewoonlijk gaan

Nou ja, bijna. Want dat ploegenrooster blijft toch een dingetje. Dat twee ochtenden, twee middagen, twee nachten, een slaapdag, drie dagen vrij laat zich niet makkelijk in een week ritme drukken. Het rekent niet lekker. Ik tel dus elke dag meerdere keren uit wat voor dienst manlief heeft en wat ie dan morgen heeft. Of wanneer een afspraak in zijn rooster past. Of welk weekend hij twee nachtdiensten draait. Of wanneer hij juist weer eens een volledig weekend vrij is.

Uiteindelijk zal het wel wennen en zal er wel weer een dagelijkse structuur ontstaan. Tot die tijd maar veel tellen.