Wat moet dat heerlijk zijn

Wat moet dat heerlijk zijn

Om te verwoorden wat je voelt

Te kunnen schrijven

O, wat benijd ik U

Zomaar een stuk tekst wat mij al zolang ik mij kan herinneren het hoofd binnen schiet en er dan vervolgend uren zichzelf blijft herhalen.

Velen van jullie zullen het stuk tekst herkennen als een passage uit ‘Vanmorgen vloog ze nog’ Een stuk pure kleinkunst. Hoe ik het heb leren kennen weet ik niet meer. Ik weet enkel nog dat ik nog erg jong was en dat vooral het bovenstaande stuk tekst indruk op mij maakte. Want zo voelde ik dat. Het leek me heerlijk te kunnen schrijven. En niet zomaar schrijven. Nee, iets zo verwoorden dat de lezer exact snapt welk gevoel je wilt overbrengen.

Een flink aantal jaren schrijf ik inderdaad. Al mijn blogs en verhalen hebben dezelfde intentie, het overbrengen van een gevoel. Het in woorden vangen van een emotie. Het delen van een sfeer of gemoedstoestand.

Gisteren schreef ik een blog over een klein meisje wat ik ken. Hoe ik haar zie. Hoe ik mij over haar kan verwonderen. Al bij de laatste punt was ik tevreden. Ik had het idee dat ik mijn intenties en gevoelens goed in woorden had gevangen. Pas bij het lezen van de reacties kreeg ik door hoe goed het me was gelukt. En meteen weer zat de bovenstaande tekst in mijn hoofd.

Het blog van gisteren bevestigt voor mij de waarheid van die woorden. En ik realiseer me dat ik kan wat ik zolang heb gewenst. Ik kan verwoorden wat ik voel. En ja, dat is heerlijk!