He kleine meid

Mijn vriendin heeft een dochtertje wat eind volgende maand drie wordt. Een klein blond plaatje. En het is maar goed ook dat ze wat klein is, anders zou je zo maar kunnen denken dat dit meisje een kleutertje is. Ze is namelijk een beetje snel in haar ontwikkeling, een beetje  een wijsneusje. Ze liep al voor haar eerste verjaardag, is een heel eind op dreef met zindelijk worden, praat al tijdenlang voor iedereen verstaanbaar en in volle zinnen en kan een volledig fantasieverhaal spelen. Dingen die normaal geassocieerd worden met kinderen die rond de vier jaar zijn.

Natuurlijk is het fantastisch om van een afstandje te zien hoe zo’n meisje van baby’tje naar basisschoolkind transformeert, maar soms gaat dit hummeltje wel erg snel.

Vanmorgen las ik, tot mijn grote verbazing, dat het hummeltje zonder zijwieltjes kan fietsen. Hoewel ik enerzijds gloeide van trots op dit kleine, wilskrachtige ding, bekroop mij ook een verwondering. Wat gaat dit meisje hard. Wat wordt ze toch snel groot. Bijna alsof ze haast heeft het kind zijn achter zich te laten en volop in de grotemensenwereld mee te gaan draaien.

Ik keek naar de foto bij het bericht en vroeg mij af waarom ze toch zo’n haast heeft. Ze is nog zo ontzettend jong. Wat heeft het leven voor groots en meeslepends voor haar in petto dat ze bijna niet kan wachten tot het zover is? Is ze voorbestemd een verandering te zijn? Is het haar lot al snel een grootheid te worden? Is er een meer duistere reden voor haar haast? Waarom rent ze toch zo hard door alle fases en mijlpalen heen? Wat weet dit betoverende wezentje wat wij niet weten?

Maar misschien is deze hele hinkstapsprong-techniek wel van voorbijgaande aard. Misschien is ze nu wel heel snel omdat ze zich helemaal niet thuis voelt in deze afhankelijke fase. Misschien is ze zo’n sterk individu dat ze zich zo snel mogelijk onafhankelijk maakt om dan later in alle vrijheid te kunnen kiezen voor afhankelijkheid.

Ik hoop vooral dat ze in al haar haast niet vergeet kind te zijn, zodat ze in haar groots en meeslepende leven, in ieder geval als een klein kind kan genieten.