donderdag 25 juli 2013

#WOT deel 30

Ontsnapping ~ 1) Evasie 2) Échappement 3) Ontvluchting 4) Ontwijking 5) Ontkoming 6) Relaxatie 7) Uitbreken 8) Uitvlucht 9) Uitbraak 10) Vlucht 11) Zo komt een wielrenner uit de gevangenis (crypt.)  

Zo af en toe overvalt het me, het gevoel niet te willen zijn waar ik me op dat moment bevind. En eigenlijk altijd vanuit het grote niets. Ik leid gewoon mijn alledaagse leventje, hang een was op, doe wat boodschappen, kook het eten en dan plots komt er een innerlijke onrust opzetten. Ik voel mij gevangen in burgerlijkheid.  Ik voel mij geketend door mijn omstandigheden. Ik voel mij aan banden gelegd door de consequenties van mijn keuzes. En dan vooral als die consequenties schoolvakantie hebben.

Begrijp me niet verkeerd, ik heb geen spijt van mijn keuzes. Ik aanvaard alle consequenties in liefde. Maar als de kinderen vakantie hebben is mijn leven zeer eenduidig. Ik ben moeder, verzorger, bemiddelaar, rechter en beul, regelgever  en mantelzorger. Er is geen tijd of ruimte voor mijn eigen dingen. Tijd (en vooral rust) om te schrijven heb ik niet. Zo ben ik dit blog ik vanochtend al begonnen, maar ik werd nogal eens onderbroken zodat ik nu pas tijd heb het af te schrijven. Het blog wat ik een paar dagen geleden plaatste heb ik midden in de nacht geschreven. Geen tijd om te schrijven benauwd me. En dan is er natuurlijk ook nog een chronisch gebrek aan persoonlijke ruimte.

Na een aantal weken begint dit alles me op te breken. Ik word wat kribbig, krijg wat meer moeite met slapen en ervaar steeds meer innerlijke onrust. En op een gegeven moment wil ik niks anders meer dan weg. Weg uit het huis. Weg bij de kinderen. Weg uit mijn leven.
Gelukkig is er altijd wel een ontsnapping. Even bij een vriendin langs, als manlief thuis komt van zijn werk alleen de stad in en niet te vergeten, stappen op donderdag Meppeldag. Even weg uit het benauwende keurslijf. Even de moederrol afleggen. Even niets anders zijn dan Cindy.

Dat en elke dag een  halfuurtje waarin mama even niet mag worden gestoord helpt me de vakanties door.


Write On Thursday. #WOT. Iedereen kan meedoen, het is een creatieve schrijfopdracht, vrij om te bepalen hoe je dat wilt doen, zoals het bij bloggen hoort en mag kort, lang, in blog, flog- of vlogvorm. Het gaat erom dat je het woord wat elke donderdag gebruikt gaat worden in z’n meest vrije vorm kan uitleggen. Wat vind je ervan, hoe denk je erover, heeft het een metaforische werking, zijn er vergelijkingen, kun je een anekdote terughalen, laat het je dromen of is het vlak en abstract? Wil je andere #WOT woorden terugvinden, check hier! Vergeet ook niet de link naar je eigen blogpost in de reacties te zetten zodat anderen je blog kunnen lezen en reageren.

6 opmerkingen:

  1. Hoe eerlijk... en oprecht. Ik kan me dat levendig voorstellen, hoewel ik zelf geen kids heb. En dat je dan 's avonds eigenlijk te moe bent, om nog eens voor jezelf iets te doen!

    Het mooiste zou 't zijn als je een beetje me-time kunt inlassen, maar daar weet jij vast wel raad mee, dacht ik zo! ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. het gaat steeds beter. Ik durf nu ook die tijd te vragen. Dat was een paar jaar geleden helaas wel anders

      Verwijderen
  2. jij redt je wel, maar of anderen aan jou kunnen ontsnappen is maar de vraag

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. wie van mij af wil hoeft dat enkel te vragen of zeggen hoor Carel, dus dat gaat best simpel

      Verwijderen
  3. Met of zonder kinderen: het blijft een 'kunst' jezelf tijd en ruimte te gunnen én te nemen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen