Zodra het september is begin ik in de stemming te komen.
Ik wacht ongeduldig tot de bladeren gaan verkleuren, de eikels gaan vallen en
het gras bezaaid ligt met kastanjes.
Thuis worden de dekentjes weer uitgevouwen op de bank.
De slofjes worden weer uit de schoenenkist gehaald en de warme vesten, sjaals
en omslagdoeken uit de kast gehaald.
’s Avonds gaan de gordijnen op tijd dicht en installeer
ik mij in mijn eigen holletje. Laat de herfststormen maar komen!
Dit jaar moest ik lang wachten. Het bleef maar mooi
weer. Er viel nauwelijks regen. En hoewel de bladeren wel kleurden bleven de
eikels en kastanjes hangen waar ze hingen. Dit jaar moest ik wachten tot
oktober voor het weer zich eindelijk aanpaste aan mijn stemming.
Stemming:
het gevangen worden in een aanhoudend ervaren van een bepaalde emotie.
Een stemming is een zijnstoestand.
Zoals je vast al geraden hebt, heb ik zeer weinig last
van herfstdepressie. Ook de winterse variant heeft weinig vat op mij. Hoe
anders is dat voor mensen in mijn directe omgeving.
Binnen het gezin zijn er twee personen waar ik aan hun
stemming kan aflezen in welke maand we zitten. Zodra de R in de maand zit
begint het feest. De schouders zakken wat. De mondhoeken krijgen steeds meer moeite
de weg omhoog te vinden en het energiepeil neigt steeds vaker naar standje
reserve.
Hoewel het zeer zichtbaar is is het niet altijd
eenvoudig te begrijpen. Ik krijg juist energie van het korten van de dagen. Of
eigenlijk is het meer dat ik precies genoeg energie heb om de korte dagen vol
te houden en daarna geoorloofd op de bank mag hangen “want het is al vroeg
donker”. Het past beter bij mijn leef ritme. Ook word ik juist in de zomer wat
minder opgewekt. Warmte eist haar tol van mijn lijf. Het functioneert nou
eenmaal beter bij 15 graden dan bij 25 graden.
Misschien speelt er ook een beetje ijdelheid mee. In het donker kan ik onbeperkt stralen. In de zomer kan mijn sprankelende karakter niet op tegen de zon. Daar zou ieder toch een tikje sikkeneurig van worden?
Hier van hetzelfde laken een pak, echt Herfstkind dus... Ik geniet van de donkerte, verbeeld me dat ik dan meer inspiratie meer krijg/heb...
BeantwoordenVerwijderenGreetz,
Irene
https://www.ipixtitude.nl
Dat dus! En ik 'mag' dat soort dingen ook meer van mezelf. Hoef niet continue nuttig te zijn. Zodra het donker wordt mag ik van mezelf fröbelen, haken, lezen, schrijven, bloggen.
Verwijderen