Vorig jaar rond deze tijd kwam de bondfilm “No time to
die” in de bioscoop. Om dit voor velen heugelijke feit te vieren werden alle
officiële en één niet officiële bondfilms in een maand tijd uitgezonden op tv.
Hoewel ik niet een heel grote James Bond-fan ben zijn
het wel films die ik bij tijd en wijle zeer kan waarderen. Ik nam dan ook de
beslissing de hele reeks op te nemen en dan later te gaan kijken.
Dat kijken was er een beetje bij ingeschoten waardoor
het gebeurde dat ik nog één maand had om de 22 films die nog opgenomen stonden
te bekijken voor ze automatisch uit de opnames zouden verdwijnen. Dat werd
bingen.
Veranderen: zodanig
aan iets werken of iets behandelen dat het anders wordt. [refl] “zich ~” –
zodanig aan zichzelf werken of zichzelf behandelen dat men anders wordt. [erga]
het proces van anders worden.
Al jaren was ik ervan overtuigd dat je als je eenmaal
een film met James Bond hebt gezien je de rest met het achtergrond verhaaltje
en de personages zelf wel kon invullen. Ze volgden toch allemaal hetzelfde
patroon.
Dat bleek heel erg mee te vallen. Ook de Bond-film is aan
verandering onderhevig.
Het meest opvallend zijn natuurlijk de diverse gezichten
van James Bond. Maar ook de toon van de films verandert bij elk nieuw gezicht.
Zo waren de eerste Bond film redelijk serieus met af en toe een oneliner. De
films met Roger Moore lijken het genre wat de films zelf hebben geschapen
aardig op de hak te nemen. Ze zijn ook een stuk lichtvoetiger.
De films met Timothy Dalton zijn dan weer bloedserieus
en vol actie, waar Pierce Brosnan de lichtvoetigheid en humor weer terugbrengt.
De Daniel Craig films zijn dan juist weer bikkelharde
actiefilms waarin maar nauwelijks een knipoog naar wie dan ook wordt gedaan.
Maar het meest aan verandering onderhevig is de rol van
vrouwen in de Bond-films. Waar in de eerdere films vrouwen vooral werden
gebruikt als leuke filmvulling en een licht erotisch tintje word de rol van
Bondgirl steeds belangrijker. Ze is niet langer enkel plotvuller, ze wordt meer
en meer essentieel voor het slagen van de vele missies van James Bond. Ze is niet langer enkel een vrouw die na
licht tegensputteren toch in Bonds bed belandt. In de laatste films zitten
zelfs nauwelijks bedscènes.
De kans dat James Bond ooit door een vrouw gespeeld gaat
worden lijkt me nihil, maar dat de vrouw een evolutie doormaakt in de manier
waarop de James Bond verhalen vertelt worden is een feit. Nog heel even en de
echte slechterik is een doodnormale vrouw waarin elke andere vrouw zich kan
herkennen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten