Na wat langere tijd ziek te zijn geweest door nierstenen
en de effecten van morfine op uw darmen. Dat gaf wat complicaties maar sinds anderhalve
week bent u uw bezigheden weer langzaam aan het uitbreiden. En sinds vandaag
heeft u uw bezigheden weer uitgebreid met bloggen.
Eerder vandaag schreef u met veel plezier een #wot. U
vind dat na al die tijd nog steeds een erg leuk concept. Het is leuk om te zien
welke associaties een woord oproept, welke herinnering boven komt drijven of
welke mening plots gedeeld wil worden.
U merkt ook dat u makkelijker schijft aan de hand van
een concept. U hoeft niet op zoek naar een onderwerp, het dient zich als
vanzelf aan omdat u altijd dezelfde weg bewandeld als u zo’n blog schrijft. Bij
de #wot leest u het woord op twitter. Dan begint er meestal al van alles te
gebeuren in uw brein. Dan leest u het bijbehorende blog, laat dit even rusten
en dan ontstaat er vaak vanzelf een schrijfrichting.
Ook met deze voorbijhoroscopen heeft u houvast van een
concept. Ooit heeft iemand de voorbijhoroscopen bedacht om de dag te
beschouwen, zegeningen te tellen en het mooie in het alledaagse zien.
Bij u heeft het zich ontwikkelt tot een vorm waarin u uw
bezigheden kan delen, uw dagelijkse mijmeringen kan laten passeren en op een
wat bijzondere ietwat afstandelijke manier een inkijkje geven in uw leven, uw
persoon en uw dagelijkse beslommeringen, hoe groot of klein die mogen zijn.
Het enige wat deze beide concepten u niet geven is een
natuurlijke manier tot het schrijven van fictie. De concepten die u hier voor
heeft gevolgd bleken altijd van voorbijgaande aard. Ook is het u niet gelukt
een concept te vinden wat u naar eigen hand heeft kunnen zetten zoals u met de
voorbijhoroscopen heeft gedaan. Soms vindt u dat jammer. U mist namelijk het
fictie schijven. Soms denkt u dat u dan maar eens wat meer tijd moet maken er wat
van te maken. De inspiratie ligt op straat, in een klein hoekje, in de lucht,
in de natuur, in de mensen die u ontmoet. Het is een kwestie van laten gisten
en dan eens gaan destilleren. Een geduldskwestie en hard werken. Tijd voor
maken en er aandacht aan besteden dus. U gaat het nog eens laten bezinken. Wie
weet wat er komt op borrelen.
Geeft mij weer moed voor mijn komende #WOT woorden. Dank, ook voor je stukjes
BeantwoordenVerwijderen