woensdag 10 maart 2021

#Wot deel 9, 2021

 

De laatste dagen, weken, maanden lijkt de tijd wat te zijn gaan meanderen. Het kabbelt wat door, her en der uitwijkend voor een afspraak of gebeurtenis. De dagen rijgen zich ongestoord aan één. Het gevolg hiervan is dat ik zeer geregeld geen flauw idee heb wat voor dag het is. En een datum op een dag plakken lukt nog moeilijker.

Het is één van de bijzaken in het leven in pandemietijd, het wegvallen van structuur. Tel daar een continu ploegenrooster bij op en het overzicht op dag en tijd valt helemaal weg. Tenminste dat doet het bij mij.

 

Vergeten = 1) niet meer in je geheugen hebben, 2) het proces waardoor informatie in het geheugen verloren gaat, 3) niet doen terwijl je het eigenlijk wel moest doen, 4) niet meer weten

 

Het niet weten wat voor dag het is heeft een behoorlijke weerslag op mij. Hoewel we momenteel maar heel weinig dingen in de agenda hebben heb ik het Spaans benauwd dat ik iets vergeet. En dat uit zich dan weer in een ietwat ergerlijk trekje van me, controledrift.

Ik vraag minstens tien keer op een dag wat iedereen die dag moet, hoe laat de afspraken zijn en wie waar wanneer moet zijn. Vervelend voor de anderen, vermoeiend voor mezelf. Maar het lukt me maar niet om de verantwoordelijkheid opnieuw los te laten en ieder voor zich zijn eigen op te pakken. Daar zal de pandemie vast een rol inspelen.

 

Vandaag heb ik mijzelf trouwens bewezen dat het weten welke dag het is geen enkele garantie geeft over het wel of niet vergeten van dingen. Zo wist ik vanmorgen vroeg al dat het woensdag is want ik moest naar de tandarts. Dat vandaag dan ook de boodschappen worden bezorgd was me even totaal ontschoten. Bijzonder als je weet dat die al vanaf april vorig jaar op woensdagmorgen worden bezorgd.

Het zal het oude liedje wel weer zijn. Zo druk met alles onthouden dat de simpele dingen door de geheugenzeef vallen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten