Herhaling =
1) Bis 2) Doublure 3) Herhaaloefening 4) Heruitzending 5) Het nogmaals doen 6)
Recidive 7) Repetitie 8) Reprise 9) Reproductie
Mijn brein is eigenlijk altijd vrij snel verveeld
geweest. Het had veel prikkels nodig om tevreden te blijven. Deze prikkels
bestonden bij voorkeur uit nieuwe informatie. Dingen om me over te verbazen,
mijn hersens aan de slag te zetten, dingen die emotie oproepen. Vrij stevige
prikkels. Hoe steviger hoe liever ik het had.
Alles om het brein bezig te houden zodat de
rusteloosheid die erin huisde geen kans kreeg.
Buiten dit overactieve brein beschikte ik ook over een
ijzeren geheugen. Ik vermoed dat een olifant jaloers zou kunnen zijn op welke
informatie er allemaal in mijn geheugen zat opgeslagen. Het is geen
fotografisch geheugen, meer een filmisch of verhalend geheugen. Van een flinter
informatie kan ik herleiden wat er voor gebeurde, wat het gevolg was en hoe
deze gebeurtenis eindigde. Erg handig als je op zoek bent naar een naam bij een
gezicht. Of waar je iemand van kent of hoe een gesprek ook alweer was verlopen.
Best heel handig als je vervolggesprekken voert. Of
klantencontact onderhoud. Of een rapport of verslag moet schrijven. Er zitten
ook wat nadelen aan.
Zo kon ik bij een scene in een film direct zien of ik de
film al eens had gezien, wie de hoofdrolspelers waren, wat het plot was en hoe
het afliep. Zo ook met series en boeken. En het moment dat deze informatie zich
in mijn hoofd ontvouwde was mijn interesse weg.
Helaas gold dit ook voor schoolwerk. Het was een drama
om iets te alten inslijten door herhaling. Rijtjes stampen, woordjes leren,
mijn hoofd zag wat bekends en ging meteen dwalen, want herkenning is herhaling
is geen nieuwe prikkel is saai.
Het zal misschien zijn opgevallen dat ik in de verleden
tijd schrijf. Dat is niet per ongeluk. Dat is omdat er iets is veranderd. Of
het komt door de leeftijd of dat het toch een nasleep is van het hartinfarct
durf ik niet te zeggen maar tegenwoordig kan ik enorm genieten van herhalingen.
Detectiveseries kijk ik opnieuw. Boeken herlees ik. En ook films kijk ik
opnieuw.
Ik merk namelijk dat er veel details zijn verdwenen. Waar
ik vroeger met allerlei kronkels, verwijspijltjes en aandachtsstreepjes alle
details weer helder had merk ik dat ze nu wat vaag en kleurloos blijven. Ik
merk ook dat ik het zelfs leuk vind de helderheid weer terug te brengen door herhaling.
Even weer precies weten welk motief iemand zou kunnen hebben om verdacht te
kunnen worden. Exact weten waar op de route Frodo en Sam Gollum ontmoetten. Opnieuw
ontdekken hoe briljant de quote van Terry Pratchett in dat ene boek is. Een film
kunnen kijken met manlief zonder halverwege al te weten hoe het verder loopt en
wat nou eigenlijk het plot is.
Ik vind het vaak erg vervelend vind dat mijn geheugen
niet meer zo’n onuitputtelijk bron van verhaallijnen, gesprekken, familiedetails,
historische gebeurtenissen en quotes is. Er zit toch wel een groot voordeel
aan. Mijn hoofd vraagt minder om prikkels. Sterker nog, het wordt doodmoe van.
Ik raak zelfs snel overprikkeld. En niets werkt beter daartegen dan herhaling,
herhaling, herhaling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten