Hij wordt groot

Al langere tijd heeft oudste het erover dat hij wat geld wil verdienen. Een folder- of krantenwijk leek hem wel wat. Een idee wat we van harte toejuichen. Hij staat dus al een tijdje aangemeld bij een aantal bezorgbedrijven.

Maandagmiddag ging de telefoon. Een vriendelijke mevrouw meldde mij dat ze op zoek was naar Tim. Ik heb Tim de telefoon gegeven en geprobeerd te luistervinken. Dit was helaas vrijwel onmogelijk omdat Tim niet veel meer zei dan ‘ja’ of ‘nee’. Daar schoot mijn nieuwsgierigheid dus weinig mee op.

Gelukkig maakte Tim dit helemaal goed toen het telefoongesprek beëindigd werd. Het bleek de bezorgdienst van de Meppeler Courant te zijn die naarstig op zoek waren naar iemand die van woensdag 8 mei tot en met woensdag 15 mei de krant wilde bezorgen bij ons in de buurt. Hoewel Tim heel graag een eigen wijk wil begreep hij heel goed dat ‘nee’ zeggen een eigen wijk niet dichterbij zou brengen en ook dat een weekje bezorgen toch wat extra geld op de bankrekening brengt.

Vanmiddag stond er een man voor de deur met een stapel kranten en fietstassen. De tassen zijn direct op de fiets gemonteerd en na het met de kaart van onze wijk bij de hand doornemen van de adressenlijst, is Tim vertrokken. En plots realiseerde ik wat ik al een tijdje zag, nu wordt hij echt groot. Niet alleen is hij al minstens 15 centimeter langer dan ik en 10 kilo zwaarder, nu begint hij ook al zijn eigen geld te verdienen.

Mijn hart gloeide van trots, maar stiekem moest ik inwendig een traantje wegpinken.