Afgelopen zondag ging telefoon. Toen ik op nam kreeg ik mijn
moeder aan de lijn. Na een korte begroeting kwam ze meteen ter zake: ”Heb jij
nog babyspulletjes? Je wordt namelijk tante.” Snel logisch nadenken leed tot de
conclusie dat mijn broertje vader zou worden. Dit bleek te kloppen. Helaas
moest ik ontkennend antwoorden. Na de brand hebben we grote zolderopruiming
gehouden en enkel de wieg hebben we gehouden. Natuurlijk bood ik deze meteen in
bruikleen aan, wat in dank werd aanvaard. Toen kwam de volgende vraag. “Weet je
nog iemand met babyspulletjes? Het kindje komt namelijk al snel. Waarschijnlijk
in augustus of september. Er is dus maar weinig tijd alles te verzamelen.”
Waarschijnlijk hoorde mijn moeder mijn hersenen rekenen want
zevervolgde al snel:” Ze wist het niet. Geen enkel vermoeden tot ze steeds wat
in haar buik voelde bewegen. Afgelopen week zijn ze naar de huisarts geweest en
die vermoed dat ze al een maand of vijf zwanger is. Van de week moeten ze naar
de verloskundige en horen ze de zwangerschapstermijn.”
Vandaag was de grote dag. En aan het eind van de middag kwam
het verlossende bericht. Dertig weken zwanger. Ik knipperde eens met mijn ogen,
deed met behulp van de agenda nog eens wat rekenwerk en schrok. Dertig weken?
Dan is de bevalling al over 8 tot 12 weken!
Ik had her en der al nagevraagd, een oproep op facebook
gedaan en van deze en gene al wat toezeggingen, maar nu begint de tijd toch wel
een beetje te dringen. Morgen maar de zolder op voor de wieg en de toezeggingen
om zetten in ophaaldaden. Rond 19 juli wordt ik weer tante!
p.s. meubeltjes en
dergelijke zijn allemaal al toegezegd. Maar mocht je nog kleertjes in kleine
maatjes hebben dan kun je ze daar enorm blij mee maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten