Mijn vader was bakker. Van huis uit brood en banket maar
zijn hart lag bij het brood, het klein brood en het luxe brood. Ik heb zeer
warme herinneringen aan hem terwijl hij in onze keuken een deeg aan het voorbereiden is. Dat beloofde
altijd fantastische geuren en heerlijke warme bolussen, speculaasbollen,
puntjes of een heerlijke gerezen tulband.
Dat laatste probeerde hij elk jaar voor kerst te maken.
Een gerezen tulband was bij hem een luxe brood gebakken in een tulbandvorm en
gevuld met krenten, rozijnen, noten, bigarreaux en sukade. Het had wat tijd
nodig om het deeg te bereiden, te laten rijzen, na te bewerken en nogmaals te rijzen
maar het eindresultaat was altijd heerlijk.
Helaas waren de dagen voor Kerst in de bakkerij de
drukste dagen in het jaar. Zo druk dat er jaren waren dat hij makkelijk een
zevendaagse werkweek had van 12 uur per dag. Heel vaak had hij dus helemaal
geen tijd om zo’n heerlijke tulband te bakken. Het was dus echt een zeldzame verwennerij.
Een kerstpakket kreeg hij in die jaren niet. Meestal
kwam er op 24 december een medewerker aan de deur met een rollade, twee flessen
wijn ( één rood, één wit) en een kerststol die mijn vader zelf ’s morgens nog
uit de oven had gehaald. Geen enorme verrassing zeg maar.
Nu heb ik al vaker verteld dat ik enorm gesteld ben op
voorspelbaarheid en sleur. Het zal sommigen dan ook vast verbazen dat ik gek
ben op verrassingen.
Tot mijn grote vreugde krijgt manlief altijd een
redelijk groot kerstpakket. De eerste jaren waren dat echte pareltjes. Altijd opgebouwd
rond een thema met een prima verhouding tussen etenswaren, praktische objecten,
iets voor kinderen en snuisterijtjes.
Waarom weet niemand maar in de loop der tijd is besloten
dat het anders moest en kregen we een kerstkaart met een toegangscode en een
aantal te besteden punten en konden we zelf iets uitzoeken. Daar zaten best
leuke dingen tussen maar de verrassing was er wel van af.
Na twee of drie keer ging er iets gigantisch mis. Het
bedrijf achter de site ging failliet en 80% van de werknemers die iets hadden
uitgezocht ontvingen nooit hun kerstwaardering. Ook wij niet. Dat was wel een
verrassing maar een verre van leuke.
Vanaf die tijd krijgen we weer een kerstpakket maar op
de een of andere manier haalt het toch niet meer het niveau van die eerste
jaren. Echt tegenvallen doen ze niet maar de kerstpakketten zijn vrij standaard
geworden. Zo standaard dat we sommige producten drie keer in de kast hebben
staan omdat ze ook bij jongste en middelste in het pakket zaten.
Maar toch, het is altijd nog beter dan een kerstpakket
waarvan je een kwart zelf hebt moeten maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten