#WOT deel 22-2019

Deze week stelt Martha in de #WOT de vraag wat ik vind wat vrijheid is. Hoewel het antwoord mij in eerste instantie vrij duidelijk leek lukte het me niet het in woorden te vatten. Vrijheid is zo veel omvattend. Zo alom. Zo pervasief.  Hoe kan ik iets wat mij zo eigen en zo gewoon is beschrijven? Het antwoord kwam uiteindelijk uit onverwachte hoek.

Gisteren werd er hier een grote doos met zomerschoenen afgeleverd. Over het algemeen is iedereen zeer tevreden over hun schoenen maar jongste is bij kans extatisch. Hij heeft namelijk schoenen van een speciale Pride editie besteld en ze zijn precies voor het begin van de Pride Month. Schoenen waarmee hij woordeloos kan uitdragen wie hij is. Een tiener die trots is op wie hij is.

Zijn aanstekelijke blijheid met zijn schoenen maakt mij in een klap duidelijk wat vrijheid voor mij is. Vrijheid is zijn wie je bent. Niet mogen of kunnen maar zijn. Onafhankelijk van een mening, een norm of een persoon domweg zijn wie je bent.

Het klinkt zo eenvoudig maar het feit dat er een Pride Month bestaat geeft al aan dat het niet zo simpel is als het lijkt. Ik hoop van harte dat vrijheid ooit nog eens gemeengoed wordt.

Vrijheid ~ 1) het vrij-zijn; = onafhankelijkheid: vrijheid, blijheid iedereen moet maar doen waar hij zin in heeft 2) daad die de gewone grenzen overschrijdt: zich vrijheden veroorloven

#WOT deel 21-2019

Opvallen ~ 1) Aandacht trekken 2) Aandachttrekken 3) Afsteken 4) Bemerken 5) Bevreemden 6) De aandacht trekken 7) Domineren 8) Frapperen 9) In het oog lopen 10) In het oog springen 11) In het oog vallen 12) Markant zijn 13) Treffen 14) Uitblinken 15) Uitspringen 16) Uitsteken

Het suddert al een tijdje. Nu de jongens steeds minder mijn nabijheid nodig hebben wil ik aan de slag. Ik heb zoveel ervaringen, kwaliteiten en vaardigheden opgedaan, die wil ik benutten.

Dat bedenken was het makkelijkste in het hele proces. Het punt was namelijk dat ik niet echt een idee had wat ik dan zou kunnen en willen. Ja, ik weet wie ik ben en wat ik kan, maar welke functie past daar dan bij?

Welke functie ik graag wil hebben is mij ondertussen helemaal helder. Ik wil graag aan de slag als receptioniste/telefoniste of front desk medewerker. Daar in denk ik al mijn talenten kwijt te kunnen. Wisselende klantcontacten, overzicht aanbrengen en houden, informatie inwinnen en uitwisselen, snel schakelen tussen verschillende situaties. Allemaal vaardigheden die mij op het lijf geschreven  zijn.

Toen werd het tijd voor de volgende stap. Hoe kom ik aan zo’n baan? Daar bleef ik toch best een tijdje op hangen. Wie zat er nou op mij te wachten? Wie zou mij, een 45 jarige herintreder zonder werkervaring aan de front desk of telefooncentrale, een kans durven geven? Wie zou mij geloven als ik zeg dat ik snel dingen oppak, systemen snel doorzie en met een schema en een voorbeeld mijzelf uitstekend red? Hoe kan simpele ik er voor zorgen dat ik gezien word?

Twee weken geleden viel het kwartje. Als ik gezien wil worden, zal ik mijzelf zichtbaar moeten maken. Zorgen dat ik bij de juiste mensen op val. Ik heb de stoute schoenen aan getrokken en een LinkedIn-account aangemaakt. Ik heb een zo volledig en eerlijk mogelijk profiel gemaakt. Compleet met wat ik goed kan en wat ik wil.

Dat vond ik best al eng maar de volgende stap vond en vind ik nog veel enger. Mijn netwerk aanmaken en uitbreiden. Continu vraag ik mij af of mensen wel zitten te wachten op mijn account. Steeds vraag ik me af of ik niemand lastig val.

Maar ook steeds weer weet ik mezelf te vertellen dat het ergste is wat me kan gebeuren dat mensen een connectie met mij afwijzen. En dat zichtbaar zijn best heel spannend is maar dat een beetje opvallen geen kwaad kan. Wie weet wat voor mooie baan het me oplevert!

#WOT deel 13-2019

Wanneer ik een lijst zou moeten opstellen van favoriete woorden zou het #WOT-woord van afgelopen week hoog eindigen.

Ik vind het een heerlijk woord. De klanken. De manier waarop het door de mond rolt. De samenstelling van lettergrepen. Hoe het woord als volslagen onzin klinkt. Hoe het klinkt alsof het uit een fantasietaal komt. Ik ben gek op dit woord.

Onomatopee ~ 1) Door klanknabootsing gevormd woord 2) Klanknabootsend woord 3) Klanknabootsing 4) Nabootsing van een klank in een woord 5) Taalkundige term

Wat ik leuk vind is dat de voorbeelden van onomatopeeën minstens zo grappig klinken. En niet alleen grappig. Voor mij maken ze geluid zichtbaar. Wham, beng, klets. Ik zie gewoon waar zo’n geluid vandaan komt. Bij ‘spetter’ zie ik een druppel water in een plas vallen. Bij ‘grrrr’ zie ik een hond zijn tanden ontbloten. En bij ‘splash’ voel ik bijna hoe het onderwerp op het water terecht komt.

Wat ik ook ontzettend leuk vind zijn onomatopeeën die namen zijn geworden. Denk maar eens aan de koekoek, de oehoe en de kievit. Wel opvallend dat ik eigenlijk alleen maar vogels kan bedenken.

Maar het allermooiste voorbeeld van een onomatopee vind ik toch wel ‘floepfloep’. Een echt fantasiewoord voor een bestaand product. En in mijn wereld een volledig geaccepteerd en gebruikt woord. Het lijkt wel of iedereen ‘floepfloep’ in zijn soep doet.

Een even-tussendoor-haakproject

Een paar weken geleden was ik op zoek naar een even-tussendoor-haakproject. Een even-tussendoor-haakproject is een project wat gemaakt wordt van één soort garen, in één kleur of kleurverloop, met een relatief simpel herhalend patroon.

Het project moet makkelijke mee te nemen zijn. Eenvoudig weg te leggen en weer op te pakken. Een project wat makkelijke in de trein, in een wachtkamer of andere plekken waar je tijd zit te verdoen kan worden gepakt als bezigheidstherapie. Een project wat je makkelijk even  tussendoor pakt en haakt.

Al snel viel mijn oog op een sjaal van verloopgaren. Ten eerste omdat ik gek ben op sjaals haken. Ten tweede ben ik verzot op verloopgaren. Verloopgaren heeft altijd een verrassend effect. Precies het soort verrassing waar ik gek op ben. Het patroon was simpel. Verder dan tot vier tellen was na de opzet niet meer nodig. Een ideaal project.

Vlak nadat ik de sjaal gestart was werd mijn vader ziek en opgenomen in het ziekenhuis. Wanneer  ik hem ging bezoeken ging mijn haakwerk mee. Juist voor dit soort momenten is een even-tussendoor-project bedoeld.

Tijdens het zitten naast zijn bed was het een prettig om iets om handen te hebben om de tijd een beetje te doden. Dat er niet teveel bij nagedacht hoefde te worden was erg prettig want ik heb nog wel aardig wat stukjes uit moeten halen omdat mijn hoofd toch even was afgedwaald bij het tot vier tellen.

Helaas werd mijn vader niet meer beter. Hij overleed op vrijdag 15 februari. De impact van zijn overlijden heeft mijn wereld veranderd.

In de drukke periode na papa’s overlijden sleept ik mijn haakwerkje overal mee naar toe. Het kwam alleen niet meer uit de tas. Mijn hoofd zat te vol. Mijn handen waren te onrustig. En de sjaal was voor mij verbonden met zijn ziek zijn en zijn overlijden.

Na de uitvaart nam ik mij heilig voor geen ander project te haken voor deze sjaal af was. Maar dat was minder eenvoudig dan ik op voorhand dacht.

Ik had geregeld geen zin in haken. Als ik haakte dan schoot het niet op. Of ik legde het haakwerk na drie of vier toeren al weer weg om wat anders te gaan doen. Niet dat ik een hekel had aan die sjaal of aan het haken. Maar alles voelde tijdens het haken  zwaar, langzaam, mistig, stroperig.

papa en ik op mijn trouwdag

Een maand later is de sjaal eindelijk af. Het is een opluchting en een teleurstelling tegelijkertijd. Nu pas begrijp ik mijn weerzin de sjaal af te maken. Nu voel ik hoe dit haakwerk mij verbond met die uren bij papa’s bed. Het laatste samen zijn. De vanzelfsprekendheid. Het laatste vader en dochter zijn.

Een simpele sjaal is een metafoor geworden. Ik weet alleen niet precies waarvoor.

#wot 6-2019

Loterij ~ een kansspel waarbij de deelnemers loten kopen van een bepaalde waarde. Aan elk lot is een cijfer en/of lettercombinatie verbonden. De opbrengst van de lotenverkoop wordt voor een deel gebruikt voor het uitkeren van prijzen. Deze prijzen worden door middel van een toevalsgenerator, vaak onder het toezicht van een notaris, verdeeld onder de deelnemers.

O als ik toch eens de loterij zou winnen. Ik zou van gekkigheid niet weten wat ik eerst zou doen. Want ik wil best wel veel dus er zal eerst gepuzzeld moeten worden hoe ik mijn dromen het beste vorm kan geven. Het allerliefste wil ik namelijk dat er dan een potje zou zijn waaruit de rest van mijn leven alle vaste lasten kunnen worden betaald. Dat lijkt me een ongekende vrijheid geven.

Een ander huis staat erg hoog op mijn verlanglijstje. Dat is geen geheim. Een vrijstaand huis. Wel ruim maar niet enorm groot. Met een tuin met liefst fruitbomen. Aan vaarwater met directe toegang vanuit de tuin of het botenhuis. Een huis waar ik bij de bezichtiging mezelf al op mijn plek voel. Een ultiem droomhuis.

Iets anders waar ik mijn geld aan zou uitgeven is voor elk kind een potje voor het halen van een rijbewijs, het volgen van een opleiding en startgeld voor het uit huis gaan. Zorgen dat ze een solide basis kunnen leggen voor hun verdere leven.

Verder zou ik vooral prettig willen leven. Af en toe een stedentrip. Geregeld een dagje naar de sauna. Lekker uit eten gaan. Vaker naar concerten. Genieten zonder zorgen over de financiële gevolgen. 

#wot 4-2019

Brood ~ 1) Baar 2) Baksel 3) Basisvoedsel 4) Bekend schilder 5) Bestaan 6) Christelijk symbool 7) Dagelijks eten 8) Dagelijks voedsel 9) Dageljiks voedsel 10) Deel van de eetwaren 11) Eindje 12) Etenswaar 13) Kost 14) Kostwinning 15) Levensonderhoud 16) Meelproduct 17) Meelspijs 18) Nederlands Kunstschilder

Mijn gevoelens naar brood zijn op zijn minst ambivalent te noemen. Ik kan me bijna niets lekkerders indenken dan de geur van vers gebakken brood, maar tegelijkertijd houd ik niet van brood eten. Ik vind brood bijna altijd wat droog.

Zelf wijt ik dit gevoel aan het feit dat ik ernstig verwend ben. Ik ben namelijk dochter van een bakker. En hij nam elke dag brood mee naar huis. Verser en lekkerder kan niet.

Ik ben vooral dol op luxe brood. Croissantjes, kaasbroodjes, puntjes, kaiser broodjes, speculaasbollen, beschuitbollen, allemaal heerlijk. Ook een vers rond wit met zo’n heerlijke donkerbruine korst lust ik graag. Maar wat vroeger de allergrootste verwennerij was, was een plak ‘brood van de molen’, zeer donker en zeer grof volkoren brood, met oude kaas.

Het is lang geleden dat ik brood van de molen heb gegeten. Hoe lekker het ook is, ik heb er de darmkrampen niet voor over. Ik bleek namelijk overgevoelig voor vele volkorenproducten.

Na jarenlange verbanning van mijn menu gaat het tegenwoordig erg goed en ben ik diverse volkorenproducten aan het herintroduceren. Meestal succesvol, maar zo volkoren als brood van de molen durf ik (nog) niet aan. Voorlopig houd ik het maar bij de zoete herinnering.

#wot 2-2019

Ansichtkaart ~1) Ansicht 2) Contactkaart 3) Fotokaart 4) Kaart om te versturen 5) Poststuk 6) Prentbriefkaart 7) Soort kaart

Hoewel ik nog geregeld deze en gene een kaartje stuur, is het zelden een ansichtkaart. Best een beetje raar als je bedenkt dat ik op een van de meest mooie gebieden van Nederland woon. Daar zijn best heel veel kaarten van gemaakt.

Het heeft toch iets te maken met het gebrek aan privé op zo’n kaartje. Vaak stuur ik een kaartje toch met een boodschap. Een boodschap die vooral voor de ontvanger bestemd is. Of deze ontvanger vervolgens aan Jan en alleman dit kaartje wil laten lezen zal me worst zijn. Ik wil gewoon graag dat de ontvanger hier zelf voor kan kiezen.

Een ander nadeel van een ansichtkaart vind ik de toch wel erg beperkte ruimte om een eigen boodschap mee te geven. Ik ben nou eenmaal lang van stof. Dat past niet op een half A6-je.

Waar ik wel dol op ben zijn oude ansichtkaarten. Ik vind het fantastisch om te zien hoe mijn omgeving er in vroegere tijden uit zag. Soms uit puur nostalgische redenen, maar soms ook om te zien hoe dingen veranderd zijn door de jaren heen.

Zo wordt de toren van Meppel al jaren afgebeeld. Het fascineert me hoe de toren al die jaren precies hetzelfde gebleven is terwijl zijn omgeving, het kerkplein, er steeds een beetje anders uitziet. Details die pas opvallen als je twee kaarten naast elkaar legt. Daar over mijmeren en fantaseren is een heerlijke bezigheid.