Sinds anderhalf jaar ben ik vrijwilliger in de
bibliotheek. Het is een aardig drukke bibliotheek met veel verschillende taken.
Tijdens corona-beperkingen hebben delen van die taken stil gelegen. Tot groot gemis
van vele mensen.
Een van de kerntaken van de bibliotheek die een aantal
keer stil heeft gelegen is de leeszaalfunctie. De leeszaalfunctie houd niet
meer of minder in dat er zit gelegenheden zijn om tijdschriften en kranten te
lezen. De kranten worden niet uitgeleend, die zijn uitsluitend in de
bibliotheek te lezen.
Omdat deze functie stil kwam te liggen vlak nadat ik ben
gestart als vrijwilliger had ik niet heel erg door wat voor belangrijke functie
dit eigenlijk is, die leeszaalfunctie. Niet voor de tijdschriften, die konden
namelijk in die periode sneller geleend worden dan gebruikelijk. Maar de
kranten, die worden zeer veel gelezen. En zorgvuldig ook!
Krant = 1) Blad 2) Bode 3)
Communicatiemiddel 4) Courant 6) Dagblad 7) Gazet 8) Massamedium 9) Nieuwsblad
10) Ochtendblad 11) Periodiek.
Nu het weer kan komt er dagelijks een vaste groep mensen de kranten lezen. In de loop van de dag zie je alle bekende gezichten even voorbijkomen. En op zaterdag is het feest. Dan komen ze allemaal en een groot aantal van hen leest dan meerdere zaterdagkranten. Er is zelfs iemand die een thermoskannetje en broodtrommetje meeneemt. Die maakt er echt een dagelijks uitje van. En dat is wijd en zijd bekend.
Enkele dagen geleden stond er een meneer voor de balie
die op zoek was naar ‘ Jan met de Pet’ (gefingeerde naam, echte naam bekend bij
de schrijver van dit blog). Ik geloof dat ik de man met zeer grote ogen heb aan
staan kijken. Ik had geen flauw idee wie hij zocht. Koortsachtig doorzocht ik mijn
geheugen op invalkrachten, vrijwilligers, management, IT, maar ik kwam de naam
niet tegen.
Na mijn bekentenis dat ik geen flauw idee had wie hij
wilde spreken lachte de man. “Die heeft hier toch residentie? Iedereen weet dat
als je Jan met de Pet wil spreken je naar de bibliotheek moet omdat hij daar de
kranten aan het lezen is.” Het kwartje viel.
Helaas was meneer juist die dag niet aanwezig. Maar
reken maar dat ik hem toen ik hem weer zag heb gevraagd of hij aan ons wilde
doorgeven wanneer hij afwezig zou zijn. Dan konden we onze secretariële werkzaamheden
voor hem beter verrichten. Gelukkig kon de man er smakelijk om lachen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten