Het zal wat saai klinken,maar ook het weekend en de daaropvolgende maandag zullen vooral in het teken staan van rust. Om lamlendigheid te voorkomen onderneemt u wel wat dingen. Zo loopt u in ieder geval 's avonds zelf met de jonge hond. Zo krijgt u beweging, frisse lucht en (ook niet onbelangrijk) menselijke contacten. Bij een van deze contacten zult u dit weekend een keer blijven hangen voor koffie, al zult u constateren dat u wanneer u naar huis loopt niet enkel koffie heeft gedronken en dat de zaterdagavond al voorbij is.
Op de zondag vindt u dat u nog wel wat meer beweging en frisse lucht kunt gebruiken en besluit naar het bos te gaan.Ondanks een gemeende toezegging dat u niet van plan bent te gaan verdwalen wil niemand van het gezin mee. Ook de oudste hond is niet enthousiast te krijgen, maar die loopt ook al een paar dagen met artrosepootjes door het waterkoude weer,dus die neemt u al helemaal niets kwalijk. Dan maar samen met jonge hond op pad. En dat bevalt. U merkt tijdens het lopen dat u volop geniet van stilte. Er hoeft niet te spreken en nog lekkerder, er wordt niet tegen u gesproken. U kikkert helemaal op. En als bij thuiskomst uw man dan aanbiedt te koken geniet u helemaal. Wat heeft u toch een luxe-leventje!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten