Op het gebied van de liefde ben ik van de oude garde. Ik
ontmoette mijn lief in een kroeg. Voor die tijd bekeek ik potentiële kandidaten
in disco, dancing, feestweek, school of vereniging. Mijn kinderen betreden de
liefdesmarkt heel anders.
Mijn kinderen spotten potentiële geliefden nog al eens
via een app. Vraag me niet welke want er schijnen meerdere te zijn. Wat ze wel
allemaal gelijk hebben is dat je met iemand kan matchen. Af en toe klinkt het: ”Mam
ik heb een match en we hebben afgesproken iets te gaan drinken.” Soms mondt dat
uit in een periode waarin gedatet wordt, soms in een vriendschappelijk contact
en een enkele keer houdt het contact voor de afspraak al op. De match was toch
iets minder goed dan het op het eerste gezicht leek.
Nu levert daten via apps al kandidaten vanuit het hele
land op. De andere ‘liefdesmarkten’ zijn nog veel willekeuriger. Tegenwoordig
hoef je niet meer op vakantie voor een verre liefde, je vindt elkaar gewoon via
discourt. Of via de games die je online speelt. En dan kunnen ze plotseling van
over de hele wereld komen.
Eén van mijn zonen heeft een zeer innige vriendschap met
iemand in de Dominicaanse Republiek via Dungeons and dragons. Een goede vriend
van hem heeft een virtual relation met iemand in IJsland.
Jongste heeft een stevige vriendschap met een Engelse. Zij
kennen elkaar van een LGBTI-groep op discourt. Ze spreekt geregeld af met
mensen die ze heeft leren kennen via een whatsapp-groep.
Maar eerlijk is eerlijk. Ikzelf heb een van mijn allerbeste vriendinnen ook online ontmoet. Lang geleden via Hyves. En dat is absoluut een match. Ik ben nog altijd heel blij dat ik haar heb leren kennen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten