Mijn eerste middelbare school stond aan de Churchilllaan
in Coevorden. Hoewel ik aan mijn schooltijd niet erg mooie herinneringen heb,
heb ik dat wel aan het gebouw waar deze in huisde.
Op het gebouw ben ik altijd smoorverliefd geweest. De
witte stenen, de portiek met die enorme houten deur. Het achterliggende
portaal. De ruime hal met monumentale trap. Maar het meest verliefd was ik op
het lokaal voor klassieke talen. Dat was een ieniemienie lokaaltje met hoge
ramen, muurlijsten, een verhoging voor het bureau van de leerkracht en precies
genoeg ruimte om 24 tafels en stoelen kwijt te kunnen.
Het lokaal lag een beetje in een verdomhoekje . Je kon
er alleen komen door een smal gangetje waar je met enige moeite elkaar kon
passeren maar meestal wachtte de ene klas even voor het kantoor van de
conrectoren tot de vorige klas allemaal het gangetje uit waren.
De conrectoren waren daar vaak wat minder van gediend want
blijkbaar maken 18 leerlingen die moeten wachten op ongeveer 18 andere
leerlingen best veel geluid. We hadden alleen geen enkel idee waar we dan
zouden moeten wachten want de andere opties waren bovenaan de trap, voor de
klapdeuren van een gang vol lokalen of voor de deur van een veelgebruikt groot
lokaal. We hebben wel eens geopperd het lokaal tussen klassieke talen en het
kantoor in te gebruiken als tussenstop maar dat was uit den boze. Die ruimte
was namelijk zo mogelijk nog kleiner en werd enkel gebruikt door de enkele
kandidaat die Grieks in zijn/haar eindpakket had en de schoolarts.
Dat het kantoor van de conrectoren boven aan de trap
naast de gang naar Klassieke talen zat heb ik lange tijd alleen geweten door de
mededelingen bij Grieks en Latijn dat we tijdens het wachten wat stiller
moesten zijn. Ik ben er trots op te melden dat ik in mijn hele schoolcarrière
slechts eenmaal in het kantoor van de conrector ben geweest. Mijn mentor liet
me daar weten geen heil in mijn schoolcarrière te zien en daarom het
mentorschap overdroeg aan iemand die het wel wilde doen. Toen de conrector nog
even moest benadrukken hoe blij ik moest zijn dat ze iemand bereid hadden
gevonden mij in hun mentorgroep op te nemen besloot ik daar ter plekke dat ik
klaar was met deze school.
Hoe het kantoor er uit zag weet ik niet meer. Ik weet
alleen nog dat zestienjarige ik aan de ene kant van een bureau zat en aan de
andere kant de conrector met achter hem mijn ex-mentor en de mentor die nooit
mijn mentor werd. Voor mij is het geen toeval dat het verschil tussen de mentor
en Dementor slechts een spatie is.
p.s. Wie graag eens foto's wil zien kan googelen op Churchilllaan Coevorden. appartement 43 staat/stond te koop en bestaat uit de lokalen klassieke talen, het kantoor van de conrectoren en het grote lokaal bovenaan de trap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten