Fiets = 1) Door spierkracht aangedreven
voertuig 2) Draver 3) Rijwiel 4) Sportartikel 5) Stalen ros 6) Tweewieler 7)
Vélocipède 8) Vervoermiddel
Een echte toerfietser ben ik nooit geweest maar ik heb
zeker geen hekel aan fietsen. Er was een tijd dat ik bijna vergroeit was met
mijn zadel.
Ik deed bijna alles op de fiets. De kinderen naar school
brengen, naar de markt, boodschappen doen. Zonde van de benzine om daar de auto
voor te gebruiken en dus pakte ik daarvoor de fiets. Al moet ik toegeven dat
het af en toe bijna onverantwoord was wat ik allemaal meenam op die twee wielen.
Aan elke kant van het stuur een tas, beide fietstassen stampvol en dan de grote
dingen op de bagagedrager onder de snelbinders. Maar goed dat ik toen nog geen
bagagerek voorop had anders had ik die ook nog vol gezet.
Op een gegeven moment is er in deze gewoonte de klad
gekomen. De jongens hoefden niet meer naar school gebracht. De weken waren
volgepland met afspraken, therapieën, zorgverlening en andere zaken die zich
niet op fietsafstand afspeelden. Zo ging ik bijvoorbeeld werken en moest aansluitend naar Steenwijk om
te zorgen dat de jongste twee met de bus naar de boerderij konden. Het kon
precies, maar dan moest ik wel met de auto naar mijn werk.
Toen dat alles in een wat rustiger vaarwater kwam was
mijn conditie zo hard achteruit gegaan dat het me nauwelijks nog lukte om op de
fiets bij de winkel te komen. Laat staan dat ik die bepakt en bezakt nog weer
thuis kreeg. Geen kracht genoeg in de benen, kramp in de bovenbuik en een
gierende ademhaling maakten dat dat zeer moeizaam ging. Dat ik toen al
sluimerende hartproblemen had werd later pijnlijk duidelijk.
Na mijn hartinfarct zat ik vol goede voornemens. Ik was
toe aan een nieuwe fiets en dat moest maar zo’n fiets met een rek voorop worden
en met grote fietstassen. Dan ging ik de boodschappen weer op de fiets doen. Ik
was nu gedotterd dus dat zou ik binnen de kortste keren wel weer kunnen.
Dat viel tegen. En niet een beetje. Mijn verwachting dat
dat met het opbouwen van de conditie wel beter zou gaan kwam niet uit. Bij elk
zuchtje tegenwind hangt mijn tong op mijn schoenen. De fietstest in het ziekenhuis
kon niet volledig worden afgenomen door
ernstige kortademigheid. Ik bleek astmatisch. Waarschijnlijk al vrij lang maar
dit was altijd gemaskeerd, eerst door het roken, daarna door de hartproblemen.
Ik ben niet iemand die snel ergens spijt van heeft. Ik
weet dat mijn beslissingen en keuzes meestal voortkomen uit tijdstip,
ervaringen en omstandigheden. Maar ik heb nog wel altijd spijt dat ik na mijn
hartinfarct zo optimistisch was dat ik weer de oude zou worden dat ik absoluut
geen elektrische fiets wilde. Dat had me toch echt heel wat frustraties,
zweetdruppels en inhalerpuffen kunnen schelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten