Stilte ~ 1) Achterbakse 2) Aankondiging van storm
(crypt.) 3) Bedaardheid 4) Die hoor je niet vallen (crypt.) 5) Eenzaamheid 6)
Geluidsloosheid 7) Geluidloosheid 8) Kalmte 9) Nietszeggend bevel (crypt.) 10)
Rust 11) Stilheid 12) Slapheid 13) Silentium 14) Toestand van rust 15)
Vredigheid 16) Zwijg
Wanneer
het op stilte aankomt heb ik zeer dubbele gevoelens. Ik aanbid stilte en ik
verafschuw het net zo hevig. Zonder stilte word ik gek. Van stilte word ik ook
stapelgek.
Om te
kunnen functioneren is stilte voor mij onontbeerlijk. Ik heb stilte nodig om
tot rust te komen, om prikkels te verwerken, om mezelf te kunnen horen denken
en mezelf te kunnen zien.
In
stilte kan ik mijn leven in perspectief zien. Ik kan de bergen en dalen zien.
Ik zie de obstakels op mijn pad. Ik ontdek kanten van mijzelf die achter herrie
en ruis verstopt waren. In stilte kan ik mijzelf zien, horen en observeren. Van
tijd tot tijd hard nodig.
Maar stilte
kan zijn eigen ruis vormen. Als de stilte te lang duurt worden de bergen hoger,
de dalen dieper en de obstakels beren op de weg. Observeren wordt navelstaren.
Alles wordt uitvergroot. Ook die kanten die niet altijd prettig zijn om zo
duidelijk in beeld te hebben. De stilte gaat zijn eigen ruis vormen en vormt zo
een cocon waarin ik me steeds meer opgesloten voel.
Mijn
grootste denkfout in dit proces is altijd dat ik meer rust en ruimte nodig heb
en dat ik die enkel kan creëren met meer stilte. Maar hoe meer stilte, hoe meer
ruis, des te meer irritatie en onrust.
En dus
ga ik op zoek. Op zoek naar externe ruis. Muziek opzetten, lekker dansen en
heel hard meezingen. Naar een beurs, even omringt zijn door dingen waar ik blij
van word en heel veel mensen die daar ook blij van worden. Koffieleuten bij
een vriendin en elkaar helemaal suf kleppen.
Even
weg van de stilte, even weg van mezelf. Een andere manier van mijzelf en mijn
leven in perspectief zetten maar minstens zo belangrijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten