Het is ongeveer een jaar geleden. Ik had zo’n week waarbij
de dagelijkse dingen me naar het eind van mijn geduld hadden gebracht. Al dagen
was het “mam, is mijn shirt al schoon? Die heb ik gisteren al in de was gegooid”.
“Mam, waar zijn mijn gymspullen?”. “Maham, waar heb je mijn sleutels opgeruimd?”.
“Maham, waarom is het eten nog niet klaar? Ik had toch gezegd dat ik vroeg weg
moest?” ( niet dus). Kortom, mijn lontje was wat kort geworden.
Toen de eerste vroeg wat we gingen eten antwoordde ik vriendelijk
dat ik een stamppotje van sperziebonen
met shoarmavlees ging maken. Het gezicht sprak boekdelen. “O, ik had
gehoopt op broodjes shoarma.”
Nummer twee kwam thuis en het bovenstaande gesprek
herhaalde zich.
Nummer drie kwam thuis en je raadt het al, ook deze was
niet gelukkig met het antwoord wat hij kreeg “Hmm, ik had liever broodjes
shoarma”, verzuchtte hij. Geïrriteerd snauwde ik: ”Dat zal best maar lieverkoekjes
worden hier niet gebakken!”
De blik van stomme verbazing op het gezicht van oudste zal ik niet snel
vergeten.
Lieverkoekje = Wanneer iemand niet tevreden
is met hetgeen men geeft, maar zegt liever iets anders te willen hebben, geeft
men wel ten antwoord: lieverkoekjes worden niet gebakken of de bakker, die
lieverkoekjes bakt, is dood.
Het gebeurt me vaker. Ik gooi er een uitdrukking of
spreekwoord uit en mijn kinderen kijken me aan alsof ik ze net in het Russisch
heb afgeblaft. Zelf ben ik me van geen kwaad bewust want het zijn allemaal
bestaande zegswijzen.
Wat wel eens voorkomt is dat het een ietwat archaïsch
gezegde is. Of nogal streekgebonden. Zo gebruik ik nogal wat frasen uit het
Westen omdat mijn ouders daar nou eenmaal zijn geboren en opgegroeid.
Maar ook een aantal gevleugelde uitspraken uit het
Oosten of gewoon ABN zijn goed voor lege blikken. Het feit dat mijn kinderen
allen een vorm van ASS hebben zal daar wel een rol in kunnen spelen. Want
hoewel ze behoorlijk taalgevoelig zijn hebben ze nog weleens moeite met een
uitdrukking. Een eerlijk is eerlijk, hoewel ik exact weet wat ik zeg en dat de
uitdrukking precies de juiste is lukt het me niet altijd goed uit te leggen
waar zo’n uitdrukking vandaan komt of wat het nou precies betekend. Gelukkig
hebben we daar internet voor.
Er zijn twee zinnen waar mijn kinderen moeite mee hadden
die me zijn bij gebleven. Zo is daar een gevleugelde uitspraak van mijn moeder
als antwoord op het eeuwige “Ik verveel me”. “Dan ga je naar het Damrak fietsen
stelen met gouden sturen.” Ik mocht eerst uitleggen wat het Damrak was want dat
schijnt niet vanzelfsprekend te zijn als je in Drenthe woont.
De andere is er één uit de andere kant van het land. Een
kind moest op de fiets iets meenemen ergens naar toe. Zonder nadenken vraag ik
in mijn beste dialect: “Wil ie doar een putie umme toe?”. Mijn kinderen weten
nu wat het betekent. Jij ook?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten