En weer zijn er zomaar twee dagen voorbij. En het begint wat
saai te worden maar weer waren het best aardige dagen. En het waren ook heel
aardige nachten waarin u aardig wat gemiste afleveringen van tv-series hebt gekeken.
U bent op een serie na zelfs helemaal bij geraakt. Zo is dat wakker liggen toch
nog ergens goed voor.
Het valt u wel op dat het ‘s nachts behoorlijk koud is. Een
fleecevestje en het dekbed is niet voldoende om aangenaam warm tv te kijken.
Wat bent u nu blij met die omslagdoeken die u de afgelopen tijd heeft gehaakt.
U slaat ze om, blijft lekker warm, valt in slaap, doet de doek in de was en
pakt de volgende avond een andere. Of een poncho. Of een deken. U heeft
voldoende voor handen.
Overdag houdt u zich leuk bezig. Niet alleen bent u bezig
met verschillende dingen voor uzelf fabriceren, u mag ook twee van uw zonen
kleden voor hun gala. En dat nemen de heren zeer serieus. Het zijn beiden echte
zonen van hun vader. Ze willen niet underdressed voor de dag komen en zijn een
tikje ijdel. En dat maakt u erg gelukkig. Want u kunt daar wel van genieten, mannen
die goed voor de dag willen komen. En u mag shoppen.
Met oudste gaat u de stad in en loopt diverse zaken af. Hij
is niet moeilijk maar heeft ook wel een heel duidelijk idee over wat hij wil.
En dat lukt. Al kost het wel een beetje moeite om de juiste snit van jasje te
vinden voor die waterpoloër. Maar de rest is een eitje.
.jpg)
Voor jongste kijkt u eerst online. En al snel valt uw oog op
iets wat hem zeker zal bevallen. En vlak daarna een nette broek die hem zomaar
zou kunnen passen. Waar oudste wat moeite heeft met het vinden van de juiste
maat omdat de schouders in verhouding ietwat breed zijn, kost het bij jongste
juist moeite omdat zijn taille een tikkeltje smal is. Maar deze broek lijkt
vrij smal. Misschien hoeft hij hier geen vijftien centimeter met een riem aan
te snoeren.
Zelf vindt hij uw keuze helemaal goed en dus bestelt u de
kleding. U hoopt van harte dat ze hem goed passen want hij is nu al helemaal
aan het stuiteren van blijdschap.
Woensdagmiddag gaat u wel samen met jongste op pad maar niet
shoppen. U stopt onderweg wel bij een winkel maar dat is om garen te kopen voor
een trui die uw moeder voor u wil breien. U gaat samen bij uw ouders langs want
uw vader is thuis uit het ziekenhuis. Het is hem gelukt. Hij mocht maandag naar
huis. Dat is goed nieuws natuurlijk, maar hij is er nog lang niet. Sowieso mag
hij tot en met de kerst antibiotica slikken. En natuurlijk is hij erg moe van
de operatie en het bevechten van de infectie. Maar hij is op de goede weg om over
vijf weken 65 te worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten